Cancer: How Worthwhile is Non-Curative Treatment?

سرطان یک مسئله مهم در ارائه مراقبت های بهداشتی است. تخمین زده می‌شود که از هر چهار نفر در کشورهای توسعه‌یافته، یک نفر ممکن است در یک زمان به آن مبتلا شود. همانطور که طول عمر به طور پیوسته افزایش می یابد، انتظار می رود بروز بیماری های بدخیم بیشتر افزایش یابد. پیشرفت های مهمی در کنترل سرطان صورت گرفته و درمان درمانی بهبود یافته است، به ویژه در برخی از تومورهای نادرتر، به ویژه در کودکان. پیشرفت‌ها در سرطان‌های شایع‌تر کمتر مشخص بوده است، اگرچه درمان سیستمیک کمکی و غربالگری جمعیت، مرگ و میر ناشی از شایع‌ترین سرطان پستان را کاهش می‌دهد. با وجود این پیشرفت، کنترل کامل بیماری بدخیم هنوز فاصله زیادی دارد. با این حال، درک ما از زیست‌شناسی مولکولی سرطان در سال‌های اخیر بسیار افزایش یافته است و استفاده از این دانش نوید قابل‌توجهی برای توسعه استراتژی‌های درمانی جدید دارد. در مورد پیشگیری، علت بیشتر سرطان ها هنوز به خوبی شناخته نشده است، اگرچه واضح است که اجتناب از دخانیات از بسیاری از سرطان های ریه و چندین سرطان دیگر جلوگیری می کند. سرطان در سطوح مختلف مورد مطالعه قرار می گیرد: زیست شناسی مولکولی و سلولی، آسیب شناسی در بیماران (به ویژه آزمایشات بالینی)، و پیشگیری و جمعیت (اپیدمیولوژی). مشکلات روانی اجتماعی ناشی از بیماران و خانواده های آنها به طور فزاینده ای شناخته شده و در معرض مطالعه سیستماتیک قرار می گیرد. بنابراین، کارگران در این زمینه از دانشمندان پایه گرفته تا اپیدمیولوژیست ها، از متخصصان بیمارستان تا تیم های پشتیبانی جامعه را شامل می شود. هر یک باید حداقل اطلاعاتی در مورد نقشی که دیگران بازی می کنند داشته باشد.

Cancer is a major issue in the provision of health care. It is estimated that one in four people in developed countries are likely to develop it at some time. As longevity steadily increases, the incidence of malignant disease is expected to rise further. Important advances in the control of cancer have taken place and curative treatment has improved, notably in some of the rarer tumours, particularly in children. Advances in the more common cancers have been less marked, although adjunctive systemic treatment and population screening are lowering mortality from the most prevalent cance- carcinoma of the breast. Despite this progress, complete control of malignant disease is still a long way off. However, our understanding of the molecular biology of cancer has increased enormously in recent years and the application of this knowledge holds considerable promise for developing new therapeutic strategies. As for prevention, the cause of most cancers is still poorly understood although it is clear that tobacco avoidance would prevent most lung cancers and several others. Cancer is studied at many different levels: molecular and cellular biology, pathology in patients (particularly clinical trials), and prevention and populations (epidemiology). The psychosocial problems caused to patients and their families are being increasingly recognized and subjected to systematic study. Workers in the field, therefore, range from basic scientists to epidemiologists, from hospital specialists to community support teams. Each needs to have at least some knowledge of the role the others play.