Can Non-Europeans Think?

فلسفه ادعا می کند که جستجوی دانش است، بدون هیچ گونه قید و بند. با این حال، حتی یک تحلیل گذرا از چگونگی تصور آن در زمانی که خارج از سنت اروپایی وجود دارد، یک سوگیری نگران‌کننده را نشان می‌دهد. در حالی که به عنوان مثال، فلسفه اروپایی به سادگی به عنوان "فلسفه" شناخته می شود، فلسفه آفریقا اغلب "فلسفه قومیت" نامیده می شود. سنت فلسفی غرب به سادگی حجم وسیعی از اندیشه های نوآورانه را که در خارج از شجره فلسفی اروپایی شکوفا شده و منجر به شکست ناجور و زیان آور در محاسبه درست ایده های افرادی مانند کوجین کاراتانی ژاپنی، روبرتو کوبایی شده است، نپذیرفته است. فرناندز رتامار، یا حتی کورنل وست آمریکا.

در آیا غیر اروپایی ها می توانند فکر کنند؟، حمید دباشی گروهی منحصر به فرد از تاملات تاریخی و نظری در مورد امور جاری و نقش فلسفه را گرد هم می آورد. استدلال کنیم که برای دست‌وپنجه نرم کردن با مشکلات بشر امروزی، باید نگاه قوم‌نگاری را که به فلسفه سرایت می‌کند و متفکران عرب و غیر غربی را تابع می‌داند، حذف کنیم.

Philosophy claims to be the search for knowledge, unbound by any fetters. Yet even a cursory analysis of how it is conceived when it exists outside the European tradition reveals a troubling bias. While European philosophy, for example is simply known as “philosophy,” African philosophy is all too often dubbed “ethnophilosophy.” The Western philosophical tradition simply hasn’t acknowledged the vast amount of innovative thought that has flourished outside the European philosophical pedigree—and that has led to awkward, and damaging, failures to properly reckon with the ideas of people like Japan’s Kojin Karatani, Cuba’s Roberto Fernandez Retamar, or even America’s Cornel West.

In Can Non-Europeans Think?, Hamid Dabashi brings together a unique group of historical and theoretical reflections on current affairs and the role of philosophy to argue that, in order to grapple with the problems of humanity today, we must eliminate the ethnographic gaze that infects philosophy and casts Arab and other non-Western thinkers as subordinates.