دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Claudine Tiercelin
سری:
ISBN (شابک) : 2130457819, 9782130457817
ناشر: Presses Universitaires de France - PUF
سال نشر: 1993
تعداد صفحات: 66
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب C.S. Peirce et le pragmatisme به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب C.S. پیرس و عمل گرایی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پیرس (1914-1839) که در بسیاری از زمینههای منطق و فلسفه - دانش، زبان، ریاضیات، روانشناسی، پیشگام بود، بیشتر به خاطر کارش در نشانهشناسی شناخته میشود. او همچنین بنیانگذار پراگماتیسم، یکی از جریانهای اصلی فلسفی اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم است. اما این پراگماتیسم هنوز به اشتباه درک می شود و اغلب با دو نظریه پرداز کلاسیک دیگر جنبش، ویلیام جیمز و جان دیویی مرتبط است. با این حال، در زمان خود، پیرس نام آن را به «پراگماتیسم» تغییر داده بود، تا خود را از خوانش بیش از حد مادی، فایده گرایانه و اخلاقی پیروانش دور کند. از نظر او، پراگماتیسم بیش از هر چیز نه به عنوان یک آموزه، بلکه به عنوان روشی برای تبیین مفهومی، مبتنی بر تفسیر معنایی و نشانهشناختی از منطق درک میشد، که پس از رفع مشکلات کاذب متافیزیک، میبایست برداشت جدیدی از آن بگشاید. تحقیق علمی، معنا و دانش، در خدمت یک متافیزیک علمی و واقع گرایانه، به شدت با الهام از Duns Scotus. هدف این کتاب شناسایی سه ویژگی اصلی پراگماتیسم پیرسی است: درمان، روش فلسفی «دستکاری نشانهها»، روش علمی تثبیت باورهای واقعی. ویژگی، اصالت و بارور بودن پراگماتیسم پیرسی وجود دارد که از اشتباه گرفتن آن با جیمز یا دیویی، مانند نئوپراگماتیسم معاصر (ر. رورتی) منع می شود.
Pionnier en maints domaines de la logique et de la philosophie - de la connaissance, du langage, des mathématiques, de la psychologie -, Peirce (1839-1914) est surtout connu pour ses travaux en sémiotique. C'est aussi le fondateur du pragmatisme, l'un des courants philosophiques majeurs des fin XIXe et début XXe siècles. Mais ce pragmatisme est encore méconnu, et trop souvent associé aux deux autres théoriciens classiques du mouvement, William James et John Dewey. Pourtant, à son époque déjà, Peirce l'avait rebaptisé " pragmaticisme ", pour se démarquer de la lecture à son goût trop matérialiste, utilitariste et moralisatrice de ses sectateurs. Pour lui, le pragmatisme s'entendait surtout non comme une doctrine, mais comme une méthode de clarification conceptuelle, reposant sur une interprétation sémantique et sémiotique de la logique, qui devait, une fois éliminés les faux problèmes de la métaphysique, ouvrir à une nouvelle conception de l'enquête scientifique, de la signification et de la connaissance, au service d'une métaphysique scientifique et réaliste, fortement inspirée de Duns Scot. Le but de cet ouvrage est de dégager trois caractéristiques majeures du pragmatisme peircien : thérapeutique, méthode philosophique de " manipulation des signes ", méthode scientifique de fixation des croyances vraies. Là résident la spécificité, l'originalité et la fécondité du pragmatisme peircien, qui interdisent de le confondre avec celui de James ou de Dewey, comme avec le néo-pragmatisme contemporain (R. Rorty).