C. elegans: Methods and Applications

زیست شناسی مولکولی در نیمه آخر قرن بیستم رویکردی تقلیل گرای قدرتمند یا "مولکول-سیتریک" را به تحقیقات بیولوژیکی هدایت کرده است. ردیونیسم تلاشی است برای توضیح پدیده های پیچیده با تعریف ویژگی های عملکردی اجزای منفرد سیستم. بلوم (1) از دوران توالی یابی پس از ژنوم به عنوان پایان «تقلیل گرایی ساده لوحانه» یاد کرده است. روش‌های سرخ‌گرایی همچنان عنصری اساسی در تمام تلاش‌های تحقیقاتی بیولوژیکی خواهد بود، اما «تقلیل‌گرایی ساده‌لوحانه»، این باور که تقلیل‌گرایی به تنهایی می‌تواند به درک کامل موجودات زنده منجر شود، قابل قبول نیست. ارگانیسم ها به وضوح بسیار بیشتر از مجموع اجزای آنها هستند و رفتار فرآیندهای فیزیولوژیکی پیچیده را نمی توان به سادگی با دانستن نحوه عملکرد اجزا به صورت مجزا درک کرد. زیست شناسی سیستم ها در پی توالی یابی ژنوم به عنوان جانشین تقلیل گرایی پدیدار شده است (2-5). «سیستم‌های» زیست‌شناسی سیستم‌ها در گستره وسیعی از پیچیدگی از دو ماکرومولکول که برای انجام یک کار خاص با کل موجودات با هم تعامل دارند، تعریف می‌شوند. زیست شناسی سیستم ها یکپارچه است و به دنبال درک و پیش بینی رفتار یا ویژگی های "ظهور" فرآیندهای بیولوژیکی پیچیده و چند جزئی است. یک مشخصه در سطح سیستم از یک فرآیند بیولوژیکی به سه سوال اصلی زیر پاسخ می دهد: (1) اجزای سیستم چیست (یعنی

Molecular biology has driven a powerful reductionist, or “molecule-c- tric,” approach to biological research in the last half of the 20th century. Red- tionism is the attempt to explain complex phenomena by defining the functional properties of the individual components of the system. Bloom (1) has referred to the post-genome sequencing era as the end of “naïve reductionism. ” Red- tionist methods will continue to be an essential element of all biological research efforts, but “naïve reductionism,” the belief that reductionism alone can lead to a complete understanding of living organisms, is not tenable. Organisms are clearly much more than the sum of their parts, and the behavior of complex physiological processes cannot be understood simply by knowing how the parts work in isolation. Systems biology has emerged in the wake of genome sequencing as the s- cessor to reductionism (2–5). The “systems” of systems biology are defined over a wide span of complexity ranging from two macromolecules that interact to carry out a specific task to whole organisms. Systems biology is integrative and seeks to understand and predict the behavior or “emergent” properties of complex, multicomponent biological processes. A systems-level characteri- tion of a biological process addresses the following three main questions: (1) What are the parts of the system (i. e.