دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Bygone Scotland: Historical and Social
دانلود کتاب اسکاتلند گذشته: تاریخی و اجتماعی
مشخصات کتاب
Bygone Scotland: Historical and Social
ویرایش:
نویسندگان: David Maxwell
سری:
ISBN (شابک) : 9781465614650
ناشر: Library of Alexandria
سال نشر: 2021
تعداد صفحات:
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 Mb
قیمت کتاب (تومان) : 41,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Bygone Scotland: Historical and Social به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اسکاتلند گذشته: تاریخی و اجتماعی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب اسکاتلند گذشته: تاریخی و اجتماعی
ما نمی توانیم بگوییم - بسیار بعید است که هرگز بدانیم - ساکنان اصلی جزایر بریتانیای کبیر و ایرلند از کجا آمده اند. مردانی که در سواحل دریای ربع بزرگ خشکی قاره‌ای که در مقابل این جزایر قرار دارد، زندگی می‌کنند، هنگامی که هنر دریانوردی از قایق‌ها و قایق‌رانی فراتر می‌رود، جرأت می‌کنند از دریاهای باریک عبور کنند و سکونتگاه‌های جزیره‌ای را تشکیل دهند. در واقع ممکن است که قبل از فرونشست زمین اروپای غربی که جزایر ما را از سرزمین اصلی و از یکدیگر جدا می کرد، تحت تأثیر نیروهای کند اما همیشه فعال زمین شناسی باشد، انسان ها در سواحل رودخانه های باستانی زندگی می کردند. در حال حاضر توسط کلاید، تیمز، و شانون نشان داده شده است. تاریخ معتبر بریتانیا از تهاجم رومیان شروع می شود. قبل از این رویداد همه چیز اسطوره و افسانه است. نیم قرن قبل از آغاز عصر ما، ژولیوس سزار، در حالی که فتح خود بر گال را به شیوه ای قوی و بادوام رومی تثبیت می کرد، توسط برخی از بازرگانان کشور مطلع شد که در آن سوی دریای باریک که آنها را از شمال محدود می کند، سرزمینی حاصلخیز به نام بریتانیا یا سرزمین قلع وجود داشت. سزار با لژیون‌های خود، در گالی‌های سه‌گانه آن دوره، از دریای باریک گذشت و تا آنجا که پیش رفت، زمین را فتح کرد. ساکنان در وضعیت بد زندگی بودند. شاید نیمه وحشیانه، اما مسلماً مردم فینگال و اوسیان در شمال، و کاراکتاکوس و بوآدیسه در جنوب، بسیار فراتر از یک وحشیگری ساده پیشرفت کرده بودند. تأثیرات اقلیمی و جغرافیایی به گونه ای مستحکم، اگر چه خشن و سرسخت، مواد رایج بشریت را درآورده بود. بریتانیایی‌های باستان، در ایده‌های خود از حکومت، فراتر از فرماندهی قبیله‌ای پیش رفته بودند. سالنامه‌های آنها، در حفره‌های سنگی و آهنگ‌های باردها، یادآور جنگ‌های گذشته و کارهای معروف جنگجو بود. آنها دینی داشتند با کشیشی تربیت شده اش - این دین شیرینی و نور نبود، بلکه دین وحشیگری و تیرگی، قربانی های انسانی و آیین های عرفانی بود. معابد و محراب‌های آن خوشه‌هایی از سنگ‌های عظیم بودند که بر اساس اصول نجومی در جنگل‌های جنگلی چیده شده بودند. ایمان دروییدی یکی از شاخه های متعدد بربریت جاهلی بود که در آن گوی های آسمانی و نیروهای موجود در طبیعت زمینی - رعد و برق و طوفان - زندگی و آتش - خدایی شدند. روحانیت آن نظمی نزدیک بود و ذهن و زندگی مردم را در گیره عرفانی خود نگه می داشت. گفته می‌شود که بریتانیایی‌های باستان چنان به وضعیت آینده معتقد بودند که حتی به یکدیگر پول قرض می‌دادند تا در دنیای معنوی بازپرداخت شوند. زبان آنها لهجه ای از گالیک بود - زبانی که در دوران باستان در بخش بزرگی از اروپای غربی صحبت می شد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
We cannot tell—it is highly improbable that we ever shall know—from whence came the original inhabitants of the islands of Great Britain and Ireland. Men living on the sea-coasts of the great quadrant of continental land which fronts these islands, would, when the art of navigation got beyond the raft and canoe, venture to cross the narrow seas, and form insular settlements. It is indeed possible that, before that subsidence of the land of Western Europe which separated our islands from the mainland and from each other, was effected by the slow but ever-acting forces of geology, men were living on the banks of ancient rivers which are now represented by the Clyde, the Thames, and the Shannon. The authentic history of Britain dates from the Roman invasion; before this event all is myth and legend. Half a century before the commencement of our era, Julius Cæsar, whilst consolidating in strong and durable Roman fashion his conquest of Gaul, was informed by certain merchants of the country that on the other side of the narrow sea which bounded them on the north, there was a fertile land called Britain, or the land of tin. With his legions, in the trireme galleys of the period, Cæsar crossed the narrow sea, and, so far as he went, he conquered the land. The inhabitants were in a rude condition of life; semi-barbarous perhaps, but certainly the peoples of Fingal and Ossian in the north, and of Caractacus and Boadicea in the south, had advanced far beyond simple savagery. Climatic and geographical influences had moulded into a robust, if a fierce and stubborn type, the common materials of humanity. The ancient Britons had, in their ideas of government, advanced beyond mere clan chieftainship. Their annals, in stone cairns and the songs of bards, commemorated bygone battles and deeds of warrior renown. They had a religion with its trained priesthood—it was not a religion of sweetness and light, but of ferocity and gloom, of human sacrifices, and mystical rites. Its temples and altars were clusters of huge stones, arranged in forest glades on some astronomical principles. The Druidic faith was one of the many offshoots of ignorant barbarism, in which the celestial orbs and the forces in terrestrial nature—lightning and tempest—life and fire—were deified. Its priesthood was a close order, holding in their mystical gripe the minds and lives of the people. It has been said that the ancient Britons were such firm believers in a future state, that they would even lend each other money, to be repaid in the spiritual world. Their language was a dialect of the Gaelic—the language spoken in more ancient times over the greater portion of Western Europe.
