By spellbook & candle: cursing, hexing, bottling & binding

نفرین‌ها برخی از بزرگ‌ترین افسانه‌ها و فولکلور را به جهان بخشیده‌اند، و هر چه وحشتناک‌تر و وحشتناک‌تر باشند، ما آنها را بهتر دوست داریم. اما نفرین کردن، یا بدخواهی، یک عمل محدود به تمرین‌کنندگان جادویی نیست - سیاه، سفید یا خاکستری - بلکه نوعی بیان است که برای جبران برخی توهین‌های واقعی یا خیالی به کار می‌رود و می‌تواند توسط هر کسی «پرتاب» شود. هر نژاد، فرهنگ یا عقیده بدون هیچ گونه تجربه قبلی از جادوی آیینی یا جادوگری. اما بر اساس فرهنگ لغت، لعن به این صورت تعریف شده است: استغاثه یا آرزوی بدی. رنج بردن لعنت کردن تکفیر کردن شری که بر شخص دیگری احضار شده است. اگر این تعریف روشن است، پس در چه شرایطی می‌توانیم این طرز تفکر را به چالش بکشیم و از خود بپرسیم آیا لعن و نفرین می‌تواند توجیه شود؟ و اگر فقط یک لحظه درنگ کنیم، باید سوال بعدی را بپرسیم: آیا لعن و نفرین بد است؟ با این حال، مانند تمام جنبه های زندگی، توصیه می شود قبل از قضاوت، همه چیز را در چشم انداز مناسب خود قرار دهید.

Curses have given the world some of its greatest legends and folklore, and the more grisly and gory, the better we like them. But cursing, or ill-wishing, is not a practice confined to magical practitioners - black, white or grey - it is a form of expression intended to do harm in reparation for some real or imagined insult and can be 'thrown' by anyone of any race, culture or creed without any prior experience of ritual magic or witchcraft. According to the dictionary, however, a curse is defined as: To invoke or wish evil upon; to afflict; to damn; to excommunicate; evil invoked on another person. If this is the clear definition, then under what circumstances can we challenge this established way of thinking and ask ourselves can cursing ever be justified? And if we hesitate for just a moment, then we must ask the next question: Is cursing evil? Like all aspects of life, however, it is advisable to put things in their proper perspective before passing judgement.