But That's Absurd

پل یک پسر معمولی است که وقتی در یک روز معمولی از خواب بیدار می‌شود، نمی‌تواند به طور معمول صحبت کند، گاهی کلماتی را به زبان می‌آورد، اما اغلب گنگ است. تشخیص یک مشاور ارشد به او اطلاع می‌دهد که شکایت او صرفاً ناتوانی در بیان بلند کلمه‌ای است که حاوی رایج‌ترین علامت در ABC ما است (در twixt \"d\" و \"f\" یافت می‌شود). همان‌طور که پل به سرعت متوجه می‌شود، یک مصیبت غیرمعمول است.

مقابله با این ناتوانی باعث می‌شود که پل دچار آزمایش‌ها و مصیبت‌های نگران‌کننده زیادی شود - فرار دخترش، سفری پرمو در اتوبوسی سرگردان، رابطی با یک روسی قبلی جاسوسی، دلالت در غارت انبار عظیم طلا، فرار در خارج از کشور با روزنامه نگاران در دم و در نهایت مربیگری کارکنان عالی رتبه در یک وزارتخانه پاریس با نقص صوتی مشابه. مراسمی که باید آن را مفرح و به سادگی بیهوده بیابید.

در نوشتن این دفتر خاطرات ساختگی (به دلیل فقدان کامل آن "نشانه" به \"لیپوگرام\" معروف است) قهرمان ما دائماً از اولیپو حمایت می کند. - یک هنر واقعی ...

Paul is an ordinary lad who on waking up on an ordinary day, just cannot talk normally, mouthing occasional words but mostly struck dumb. A diagnosis from a top consultant informs him that his complaint is simply an inability to say out loud any word containing that most common sign in our ABC (it's found twixt "d" and "f"). A not uncommon affliction, as Paul quickly finds out.

Coping with this incapacity finds Paul going through many alarming trials and tribulations-a walkout by his girl, a hair-raising trip in a wayward bus, a liaison with a prior Russian spy, implication in purloining a vast hoard of gold, absconding abroad with journalists on his tail and finally coaching high-ranking staff in a Paris Ministry with a similar vocal handicap. A litany you should find amusing-and simply absurd.

In writing this ficticious diary (it's known as a "lipogram"on account of its total lack of that "sign") our protagonist has constant support from Oulipo - an actual artisitic...