Business Cycle Theory: A Survey of Methods and Concepts

\"آیا چرخه تجاری منسوخ شده است؟\" این عنوان اغلب ذکر شده از کتابی که توسط برونفنبرنر ویرایش شده است با تأیید ضمنی این سؤال منعکس کننده نگرش اقتصاد کلان جریان اصلی در دهه 1960 در مورد ارتباط تجربی حرکت های چرخه ای یک اقتصاد است. . به نظر می‌رسد که سیاست‌های درآمدی موفق، که از لحاظ نظری بر پایه اقتصاد کلان کینزی استوار است، نوسانات در اقتصادهای غربی را که انگیزه مطالعات بسیاری از اقتصاددانان کلاسیک و نئوکلاسیک برای بیش از 100 سال بود، کاهش داده یا حتی از بین برده است. استدلال پشت این اعتقاد که چرخه های تجاری به طور فزاینده ای نامربوط می شوند بسیار ساده بود: اگر یک اقتصاد به هر دلیلی در نوسان باشد، تقریباً همیشه می توان این حرکت های چرخه ای را با استفاده از سیاست های تقاضای ضد چرخه ای خنثی کرد. از دهه 1950 تا اواسط دهه 1960، نظریه چرخه تجاری اغلب به عنوان ضمیمه ای برای نظریه رشد یا به عنوان یک تمرین آکادمیک در اقتصاد پویا در نظر گرفته می شد. مدل‌های چرخه تجاری رایج اساساً مدل‌های ضرب‌کننده-شتاب‌دهنده بودند که وابستگی آن‌ها به مقادیر پارامترهای خاص (به منظور نشان دادن حرکت نوسانی) وقوع نسبتاً غیرمحتمل نوسانات مداوم را پیشنهاد می‌کرد. موفقیت آشکار در جبران چرخه های تجاری در آن روزها مانع از نگرانی شدید در مورد وقوع چرخه شد. در عوض، تئوری چرخه تجاری به نظریه تثبیت تبدیل شد که احتمالات نظری تثبیت یک اقتصاد در حال نوسان را بررسی می کرد. بسیاری از کتاب‌های درسی اقتصاد کلان در دهه 1960 منتشر شدند که در نتیجه نظریه چرخه تجاری را با پرس و جو در مورد احتمالات ثبات اقتصادها از طریق سیاست‌های مالی یا پولی فعال شناسایی کردند.

"Is the business cycle obsolete?" This often cited title of a book edited by Bronfenbren­ ner with the implicit affirmation of the question reflected the attitude of mainstream macroeconomics in the 1960s regarding the empirical relevance of cyclic motions of an economy. The successful income policies, theoretically grounded in Keynesian macroec­ onomics, seemed to have eased or even abolished the fluctuations in Western economies which motivated studies of many classical and neoclassical economists for more than 100 years. The reasoning behind the conviction that business cycles would increasingly be­ come irrelevant was rather simple: if an economy fluctuates for whatever reason, then it is almost always possible to neutralize these cyclic motions by means of anticyclic demand policies. From the 1950s until the mid-1960s business cycle theory had often been consid­ ered either as an appendix to growth theory or as an academic exercise in dynamical economics. The common business cycle models were essentially multiplier-accelerator models whose dependence on particular parameter values (in order to exhibit oscillatory motion) suggested a rather improbable occurrence of persistent fluctuations. The obvi­ ous success in compensating business cycles in those days prevented intensive concern with the occurrence of cycles. Rather, business cycle theory turned into stabilization theory which investigated theoretical possibilities of stabilizing a fluctuating economy. Many macroeconomic textbooks appeared in the 1960s which consequently identified business cycle theory with inquiries on the possibilities to stabilize economies by means of active fiscal or monetary policies.