Burning the Dead: Hindu Nationhood and the Global Construction of Indian Tradition

سوزاندن مردگان تکامل سوزاندن مرده را در هند و کشورهای دیاسپورای جنوب آسیا در قرن نوزدهم و بیستم دنبال می کند. از طریق تاریخچه‌های به هم پیوسته جنبش، فضا، هویت و تأثیر، بررسی می‌کند که چگونه به‌اصطلاح سنت‌سوزی هندوها در آتش سوزی خاکسپاری در هوای آزاد، تحت سلطه بریتانیا، به دنبال خصومت شدید غرب، و پذیرش بهداشتی استعماری، از نظر فرهنگی دگرگون شده و از نظر مادی تغییر شکل یافته است. و اقتباس هندی. دیوید آرنولد استقبال انتقادی از مرده‌سوزی هندوها را در خارج از کشور، به‌ویژه در بریتانیا، که در آن هند نقطه مرجع اصلی بحث‌های مرده‌سوزی در اواخر قرن نوزدهم بود، بررسی می‌کند و مبارزه برای به رسمیت شناختن رسمی سوزاندن مرده در میان جوامع هندو و سیک در سراسر جهان را بررسی می‌کند. مهمتر از همه، آرنولد حضور عمومی رو به رشد و استفاده سیاسی قاطعانه از سوزاندن هندوها، افزایش شمول اجتماعی آن، و همذات پنداری نزدیک آن با جنبش‌های اصلاحی هندو و ملیت مدرن هند را پیش‌زمینه می‌کند.

Burning the Dead traces the evolution of cremation in India and the South Asian diaspora across the nineteenth and twentieth centuries. Through interconnected histories of movement, space, identity, and affect, it examines how the so-called traditional practice of Hindu cremation on an open-air funeral pyre was culturally transformed and materially refashioned under British rule, following intense Western hostility, colonial sanitary acceptance, and Indian adaptation. David Arnold examines the critical reception of Hindu cremation abroad, particularly in Britain, where India formed a primary reference point for the cremation debates of the late nineteenth century, and explores the struggle for official recognition of cremation among Hindu and Sikh communities around the globe. Above all, Arnold foregrounds the growing public presence and assertive political use made of Hindu cremation, its increasing social inclusivity, and its close identification with Hindu reform movements and modern Indian nationhood.