دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Joseph M. Ortiz
سری:
ISBN (شابک) : 0801449316, 9780801449314
ناشر: Cornell University Press
سال نشر: 2011
تعداد صفحات: 277
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 6 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Broken Harmony: Shakespeare and the Politics of Music به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هارمونی شکسته: شکسپیر و سیاست موسیقی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
موسیقی موضوع بحث قابل توجهی در دوران رنسانس بود. این تصور که موسیقی را میتوان به شیوهای معنادار تفسیر کرد، مرتباً با شواهدی در تضاد بود که نشان میداد موسیقی در واقع در کاربرد و تأثیراتش عمیقاً بیتفاوت است. متعاقباً، بسیاری از نوشتهها در این دوره نشاندهنده تمایل به دفع ناخوانایی موسیقی به جای کنار آمدن با تأثیرات واقعی آن است. در هرمونی شکسته، جوزف ام. اورتیز درک ما از رابطه موسیقی با زبان در انگلستان دوره رنسانس را بازبینی میکند. در این فرآیند، او درجهای را نشان میدهد که بحثهای موسیقی از نظر ایدئولوژیک و سیاسی چقدر است.
ارائه گزارشی تاریخی از بحثهای مدرن اولیه در مورد موسیقی، همراه با خوانش دقیق چندین نمایشنامه شکسپیر (از جمله < em>تیتوس آندرونیکوس، تاجر ونیز،طوفان، و داستان زمستان) و نقاب میلتون ، اورتیز اجماع را به چالش می کشد که قرابت موسیقی با شعر به طور گسترده توسط شاعران رنسانس پذیرفته شده یا حتی مورد نظر بوده است. شکسپیر بیش از هر شاعر مدرن اولیه دیگری خطوط گسل در بحث در مورد کارکرد موسیقی در هنر را آشکار کرد و مکررا صحنه های مخرب موسیقی را به صحنه برد که کشمکش اساسی بین مقامات متنی و حسی را آشکار می کند. چنین مداخلات موسیقایی در تجارب متنی اهمیت صدا را به عنوان یک تجربه زیبایی شناختی و حسی مستقل از هر کارکرد روایی برجسته می کند.
Music was a subject of considerable debate during the Renaissance. The notion that music could be interpreted in a meaningful way clashed regularly with evidence that music was in fact profoundly promiscuous in its application and effects. Subsequently, much writing in the period reflects a desire to ward off music's illegibility rather than come to terms with its actual effects. In Broken Harmony, Joseph M. Ortiz revises our understanding of music's relationship to language in Renaissance England. In the process he shows the degree to which discussions of music were ideologically and politically charged.
Offering a historically nuanced account of the early modern debate over music, along with close readings of several of Shakespeare's plays (including Titus Andronicus, The Merchant of Venice, The Tempest, and The Winter’s Tale) and Milton’s A Maske, Ortiz challenges the consensus that music’s affinity with poetry was widely accepted, or even desired, by Renaissance poets. Shakespeare more than any other early modern poet exposed the fault lines in the debate about music’s function in art, repeatedly staging disruptive scenes of music that expose an underlying struggle between textual and sensuous authorities. Such musical interventions in textual experiences highlight the significance of sound as an aesthetic and sensory experience independent of any narrative function.