دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: David Greentree. Johnny Shumate
سری: Combat
ISBN (شابک) : 1780969244, 9781780969244
ناشر: Osprey Publishing
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 80
[81]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 6 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب British Paratrooper vs Fallschirmjager: Mediterranean 1942-43 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب چترباز بریتانیایی در مقابل فالشیرمجاگر: مدیترانه 1942-43 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در اواخر سال 1942، بریتانیا قابلیت حمل و نقل هوایی را توسعه
داد که می توانست تعمید آتش خود را در مقابل هوابرد آلمان در شمال
آفریقا و سیسیل به دست آورد. در سه مورد قابل توجه، پیاده نظام
هوابرد بریتانیا نبردهای شدیدی را با همتای آلمانی خود انجام داد:
دو بار در شمال آفریقا و بار دیگر در پل پریموسول در سیسیل. هر دو
نیرو به خوبی آموزش دیده و مجهز شده بودند، با اخلاق و نقش مشابه،
هر دو خود را به عنوان یگان های نخبه می پنداشتند، و هر دو متوجه
شدند که توسط فرماندهان محلی در نقش های مختلفی استفاده می شود که
با توجه به شرایط اضطراری لحظه تعیین می شود.
در 29 نوامبر 1942، پارا دوم سرهنگ فراست در دپین، تونس، با دستور
رژه شبانه به سمت عودنا، نابود کردن هواپیما در آنجا و سپس بازگشت
به خطوط متفقین، به زمین افتاد. با یافتن هیچ هواپیمایی عقب نشینی
کردند و مکرراً با عناصر FJR 5 Oberst Koch که در نقش زمینی مستقر
شده بودند مبارزه کردند. پارا دوم کمین کرد و Fallschirmjäger را
سوار بر خودروهای زرهی عقب راند. فراست که تقریباً محاصره شده
بود، به تپه ای نزدیک عقب نشینی کرد. در حالی که هر دو طرف برای
تاج مسابقه میدویدند، نبردی درگرفت. پس از عقب نشینی یک شبه،
پارا دوم یک جوخه مهاجم آلمانی را از بین برد، و در 3 دسامبر،
افراد فراست سرانجام به خطوط متفقین رسیدند. همه گفته شد، آنها
پنج راهپیمایی شبانه انجام داده بودند و سه نبرد انجام داده
بودند، در مجموع 50 مایل را پوشش دادند، و تنها 180 نفر از 450
مرد فراست مؤثر باقی ماندند. Pionier Batallon، با پشتیبانی عناصر
زرهی و توپخانه، در یک موقعیت قوی در Djebel Azag. در شب 4/5
ژانویه 1943، با تغییر دست تپه، نبردی روی داد. آلمانی ها
توانستند این موقعیت کلیدی را حفظ کنند. پس از هفتهها نبرد تلخ
بیشتر، تیپ چتر نجات بریتانیا دوباره در مارس 1943 از خط خارج شد،
اما برای هیچ یک از واحدهای چتر نجات آلمان مهلتی وجود نداشت. در
ماه مه تقریباً همه کسانی که جان سالم به در برده بودند اسیر جنگ
شدند.
در شب 13/14 ژوئیه 1943، تیپ 1 پارا برای تصرف پل پریموسول در
سیسیل فرود آمد و آن را نگه داشت تا روز بعد توسط لشکر 50 تسکین
یابد. . با این حال، برای برنامه ریزان متفقین ناشناخته،
Fallschirmjager در آخرین پرتاب هوایی مقیاس بزرگ آلمان در جنگ
جهانی دوم در همان نزدیکی سقوط کرد. هوابرد متفقین با شلیک AA به
شدت پراکنده شد. با این حال، انگلیسی ها با موفقیت پل را تصرف
کردند و آن را تا زمانی که یک ضد حمله بداهه آن را پس گرفت، نگه
داشتند. در اواسط شامگاه 14 جولای، عناصر لشکر 50 موفق شدند پس از
2 روز درگیری شدید، پل را نجات دهند و پل را پس بگیرند. آلمانی ها
پس از شکست در تخریب پل با یک بمب دست ساز کامیون، عقب نشینی
کردند.
نبرد در پل پریموسول پیامدهای استراتژیک فوری برای هر دو طرف
داشت: برای بریتانیا تحقیقی مبنی بر ارزش نیروهای هوابرد انجام
شد. سرمایه گذاری، در حالی که برای آلمان تعامل این مفهوم را ثابت
کرد که پیاده نظام نخبه که قادر به انتقال سریع از طریق هوا به
نقاط حساس در خط هستند، می تواند از فاجعه جلوگیری کند. این
داستان گیرا از درگیری بین نیروهای هوابرد در اوج جنگ جهانی دوم
است.
By late 1942 Britain had developed an airborne capability that
would obtain its baptism of fire versus German airborne in
North Africa and Sicily. On three notable occasions British
airborne infantry fought intense battles with its German
counterpart: twice in North Africa and again at Primosole
Bridge in Sicily. Both forces were well trained and equipped,
with a similar ethos and role, both thought of themselves as
elite units, and both found themselves used by local commanders
in a variety of roles that tended to be determined by the
emergencies of the moment.
On 29 November 1942 Lt Col Frost's 2nd Para dropped at
Depienne, Tunisia, with orders to march overnight to Oudna,
destroy the aircraft there and then return to Allied lines.
Finding no aircraft they retreated, repeatedly combating
elements of Oberst Koch's FJR 5, deployed in a ground role. 2nd
Para ambushed and drove back Fallschirmjäger riding on armoured
cars. Nearly surrounded, Frost withdrew to a nearby hill; a
battle ensued as both sides raced for the crest. After
retreating overnight 2nd Para wiped out an attacking German
platoon, and on 3 December Frost's men finally reached Allied
lines; all told, they had made five night marches and fought
three battles, in total covering 50 miles, and only 180 of
Frost's 450 men remained effective.
Fighting as infantry, elements of 3rd Para encountered two
companies of Fallschirmjäger-Pionier Bataillon, supported by
elements of armour and artillery, in a strongly fortified
position at Djebel Azag. On the night of 4/5 January 1943 a
see-saw battle took place as the hill changed hands. The
Germans were able to retain this key position. After weeks of
further bitter fighting the British parachute brigade was again
pulled out of the line in March 1943, but there would be no
respite for any of the German parachute units; in May nearly
all of those who had survived became POWs.
On the night of 13/14 July 1943, 1st Para Brigade dropped to
seize the Primosole Bridge in Sicily and hold it until relieved
the next day by 50th Division. Unknown to Allied planners,
though, Fallschirmjager dropped nearby in the last large-scale
German airdrop of WWII. The Allied airborne was badly dispersed
by AA fire. However, the British successfully seized the bridge
and held it until an improvised counter-attack retook it.
Midway through the evening of 14 July elements of 50th Division
succeeded in relieving the Paras, retaking the bridge after 2
more days of bitter fighting. The Germans withdrew after
failing to destroy the bridge with a truck-borne improvised
explosive device.
The battle at Primosole Bridge had immediate strategic
consequences for both sides: for Britain an inquiry was held as
to whether airborne forces were worth the investment, while for
Germany the engagement proved the concept that elite infantry
capable of being transported quickly by air to hotspots in the
line could avert disaster. Featuring vivid first-hand accounts,
specially commissioned full-colour artwork and in-depth
analysis, this is the gripping story of the clash between
airborne forces at the height of WWII.