British Battles 493-937

نبردهای بریتانیایی 493–937 درباره جنگ است. به طور خاص، راه‌حل‌هایی برای مکان‌ها و مشکلات دیگر نبردها در بریتانیا بین تهاجمات آنگلوساکسون‌ها و عصر وایکینگ‌ها ارائه می‌دهد. این مکان پیروزی کوه بادون در سال 493 از بریتانیایی ها بر ساکسون های غربی در برایدون، ویلتشر است. نبردهای قهرمان بریتانیایی آرتور (از افسانه «شاه آرتور») در جنوب اسکاتلند و مرزها، با مرگ او در سال 537 در «کاملان» یا کسلستیدز، در نزدیکی کارلایل؛ «دگساستان»، قتل عام ارتش اسکاتلندی-ایرلندی متحد در نورثومبرین در سال 603، در داویک در بالای توید، اسکاتلند، جایی که سنگی ایستاده در دروملزیر، نام باستانی درگیری است. مازرفلث در سال 642، جایی که پادشاه اسوالد نورثامبریا کشته شد و سر و دستانش به عنوان غنائم میخکوب شد، در فوردن (نزدیک ولزپول)، در جاده رومی قدیمی به ولز خواهد بود. و برونانبوره در سال 937، جایی که آتلستان نیروهای مهاجمان متحد وایکینگ-اسکاتلند-استراثکلاید را در لانچستر در شهرستان دورهام، بالای برون یا رودخانه براونی در هم کوبید.

پیامدهای کتاب سه گونه است. اول، این به معنای بازنویسی بسیاری از تاریخ اولیه بریتانیا و آنگلوساکسون است. دانستن محل وقوع نبردها به این معنی است که ما اهداف جنگی کسانی را که برنده یا باخته اند بهتر درک خواهیم کرد. دومی سودی برای باستان شناسان نبرد است. آنها نیازی ندارند وقت خود را برای جستجوی شمشیر و نیزه در مکان های سنتی برای این نبردها تلف کنند، مانند بادبری در ویلتشایر برای 493 یا Oswestry در Shropshire برای 642 یا Bromborough در Cheshire برای 937 زیرا آنها در مکان اشتباهی حفاری می کنند. سومین روشی است که به شرح زیر است.

تجزیه و تحلیل نام‌های مکان اولیه در انگلیسی باستان یا ولزی میانه یا زبان‌های دیگر به ما امکان می‌دهد میدان‌های جنگ باستانی را مشخص کنیم. این به ما اجازه می‌دهد نشان دهیم که «لژیونوم اربز» شهیدان رومی جولیوس و هارون مطمئناً کائرلئون در ولز جنوبی نبود (همانطور که اغلب گفته می‌شود)، بلکه Legorum Urbs یا Leicester بود، که از این رو صحنه اولین شهادت‌های مسیحی بریتانیا است. به طور مشابه، زادگاه سنت پاتریک را می توان (به دنبال پیشنهاد دیگران) به عنوان Bannaventa Tabernae یا Banwell، Avon ثابت کرد. سنت پاتریک مردی سامرست خواهد بود که در ویلایی رومی در نزدیکی ساحلی کم ارتفاع که به روی دزدان دریایی ایرلندی که او را به بردگی گرفته بودند، بزرگ شده است. بنابراین، نبردهای بریتانیا 493-937 تکنیک‌هایی را نشان می‌دهد که به موجب آن محققان آینده ممکن است مشکلات تاریخی را در بریتانیا و فراتر از آن حل کنند.

British Battles 493–937 is about war. Specifically, it offers solutions to the locations and other problems of battles in Britain between the invasions of the Anglo-Saxons and the age of the Vikings. It locates the victory of Mount Badon in 493 of the Britons over the West Saxons at Braydon, Wiltshire; the battles of the British hero Arthur (of the ‘King Arthur’ legend) in southern Scotland and the borders, with his death in 537 at ‘Camlan’ or Castlesteads, near Carlisle; ‘Degsastan’, the Northumbrian massacre of an allied Scots-Irish army in 603, at Dawyck on the Upper Tweed, Scotland, where a standing stone at Drumelzier is the Stan of the conflict’s ancient name; Maserfelth in 642, where King Oswald of Northumbria was killed and his head and arms nailed up as trophies, will be at Forden (near Welshpool), on the old Roman road into Wales; and Brunanburh of 937, where Athelstan crushed the forces of united Viking-Scots-Strathclyde invaders, at Lanchester in County Durham, above the Brune or River Browney.

The implications of the book are threefold. First, it will mean the rewriting of much early British and Anglo-Saxon history; knowing where battles took place means that we shall understand better the war-aims of those who won or lost them. The second is a benefit for battle archaeologists. They need not waste time seeking swords and spears at traditional locations for these battles, like Badbury in Wiltshire for 493 or Oswestry in Shropshire for 642 or Bromborough in Cheshire for 937 because they would be digging in the wrong place. The third is the indication of a method, as follows.

An analysis of early place-names in Old English or Middle Welsh or other languages lets us pin-point ancient battlefields. It allows us to show that the ‘Legionum Urbs’ of the Roman martyrs Julius and Aaron was surely not Caerleon in South Wales (as often said), but Legorum Urbs or Leicester, which is hence the scene of Britain's earliest Christian martyrdoms. Similarly, the birthplace of St. Patrick can be proved (following suggestions by others) as Bannaventa Tabernae or Banwell, Avon. St. Patrick will have been a Somerset man, brought up on a Roman villa near a low-lying coast open to the Irish pirates who enslaved him. British Battles 493–937 thus indicates techniques whereby future researchers may solve historical problems in Britain and beyond.