Britain and the Netherlands: Volume V Some Political Mythologies

همانطور که دکتر کوئن تامسه در مقاله مقدماتی که مخصوص این جلد نوشته شده است اشاره می کند، آنچه ما اسطوره می نامیم اغلب اشتباهات و تصورات نادرست دیگران است. با توجه به زمان کوتاه و درک ناقص انسانی، عاقلانه است که فرض کنیم آیندگان همه ما را محکوم به تفکر و عمل به نوعی در جهان های اساطیری خواهند کرد. تنها یک افسانه مرده با رضایت عمومی به عنوان قرائت نادرست از واقعیت شناخته می شود. و با این حال، در قرن آشفته خود، ما شاهد ساختن عمدی اسطوره‌ها بوده‌ایم، جدای از به ارث بردن رشدهای قبلی مانند آن‌هایی که هنوز ناسیونالیسم و ​​یهودستیزی را تغذیه می‌کنند. تقریباً به نظر می‌رسد که دموکراسی‌های توده‌ای به طور مثبت نیازمند توضیحاتی کاملاً بسته‌بندی شده و دارای بار احساسی از محیط اجتماعی و سیاسی به عنوان جایگزینی برای دین هستند. به هر حال، علم مدرن روابط عمومی به اندازه کافی پیشرفت کرده است تا برخی رژیم‌ها، یا برای کسانی که به دنبال سرنگونی آن‌ها هستند، با ارائه توضیحات بسیار ساده‌شده‌ای در مورد بیهودگی‌ها، اضطراب‌ها و ناامیدی‌های مردم عادی جذابیت حساب شده داشته باشند. دنیای گیج کننده، اغلب در اشکال تصویری یا نمایشی به راحتی قابل درک است، خواه هدف شرطی کردن اطاعت باشد یا تحریک به "مبارزه". ظهور رسانه های جمعی، اگر ناعادلانه باشد، عموماً به عنوان فرصت های بی حد و حصر جدیدی برای دستکاری فرآیندهای فکری ما، حتی زیر آستانه آگاهی، باز کرده است.

AS Dr. Coen Tamse points out in the introductory essay specially written for this volume, what we call myths are all too often the errors and misconceptions of others. Time being short and human un­ derstanding imperfect, it is wise to suppose that posterity will convict us all of thinking and acting in some sort within mythological uni­ verses; only a dead myth is by common consent recognized as a false reading of reality. And yet, in our troubled century, we have witnessed the deliberate fabrication of mythologies, apart from the inheritance of earlier growths like those which still feed nationalism and anti­ Semitism. It almost looks as if mass democracies positively require neatly packaged and emotionally charged explanations of the social and political environment as a substitute for religion. At all events, the modern science of public relations has advanced far enough for cer­ tain regimes, or for those who seek to overthrow them, to make a calculated appeal to the vanities, anxieties and frustrations of ordinary people by offering highly simplified explanations of a baffling world, often in easily grasped pictorial or dramatic forms, whether the object is to condition obedience or incite to 'struggle'. The advent of the mass media is generally, if unfairly, taken to have opened limitless new op­ portunities for the manipulation of our thought-processes, even below the threshold of consciousness.