Briefe und Tagebücher

انتشار نوشته‌های گردآوری شده فرانتس روزنزوایگ نشان‌دهنده رویدادی با اهمیت فکری ویژه است. زیرا این موضوع که فرانتس روزنزوایگ یکی از مهم‌ترین متفکران یهودی قرن ما است، کاملاً غیرقابل انکار است، بله، او احتمالاً حتی از عصر ما بسیار فراتر می‌رود. معنی خواهد داشت. ای. لویناس به اشتباه چهره هایی مانند بلز پاسکال و سورن کیرکگارد را در کنار روزنزوایگ قرار نداده است! با این وجود، دسترسی به آثار روزنزوایگ تاکنون دشوار بوده است. و نه تنها به این دلیل که اثری که حرفی حیاتی برای گفتن دارد، زمان می برد تا در دسترس قرار گیرد، بلکه به این دلیل که سرنوشت آثار روزنزوایگ به وضوح با آثار دردناک مهاجرت یهودیان مشخص شده بود. فرانتس روزنزوایگ در سن 42 سالگی در دسامبر 1929، سه سال قبل از شیوع دیکتاتوری قهوه ای درگذشت. ادیت روزنزوایگ، همسرش، توانست آثار کوچکتر و گزیده ای از نامه های روزنزوایگ را در سال های 1935 و 1937 منتشر کند. این دو جلد از معدود کتاب‌های بزرگ‌تری است که توسط یهودیان نوشته شده بود که در آن سال‌ها قابل چاپ بود. با این حال، در آن زمان، هیچ نشریه دیگری در نظر گرفته نشد.

Das Erscheinen der Gesammelten Schriften Franz Rosenzweigs stellt ein Ereignis von besonderem geistigen Rang dar. Denn es ist ganz unbestritten, daß Franz Rosenzweig zu den bedeutend­ sten jüdischen Denkern unseres Jahrhunderts gehört, ja, daß er vermutlich sogar weit über unsere Epoche hinaus von Bedeutung sein wird. E. Levinas hat Rosenzweig nicht zu Unrecht Gestalten wie Blaise Pascal und Sören Kierkegaard an die Seite gestellt!. Gleichwohl ist das Werk Rosenzweigs bis jetzt nur schwer zu­ gänglich gewesen. Und zwar nicht nur aus den Gründen, derent­ wegen auch sonst ein Werk, das Entscheidendes zu sagen hat, seine Zeit braucht, bis es zugänglich wird, sondern auch deshalb, weil sich dem Schicksal des Werkes Rosenzweigs die leidvollen Spuren der jüdischen Emigration deutlich eingegraben haben. Franz Rosenzweig starb 42-jährig im Dezember 1929, drei Jahre vor dem Ausbruch der braunen Diktatur. Edith Rosen­ zweig, seine Gattin, konnte zwar 1935 und 1937 noch die Kleine­ ren Schriften und eine Auswahl aus Rosenzweigs Briefen ver­ öffentlichen. Die beiden Bände gehören zu den wenigen umfang­ reicheren von Juden verfaßten Büchern, deren Druck in jenen Jahren möglich war. An weitere Veröffentlichungen war damals aber nicht zu denken.