Breast Cancer Immunodiagnosis and Immunotherapy

برگزاری سومین کارگاه بین المللی آنتی بادی های مونوکلونال و سرطان پستان ویژگی یک تمرین خودکاوشی داشت. پس از تقریباً یک دهه تحقیق در جنبه های اساسی و کاربردی استفاده از ابزارهای سرولوژیکی برای تشخیص و احتمالاً درمان سرطان پستان به چندین نقطه عطف رسیده است. از جمله درک روشنی از استفاده ایمونوپاتولوژیک و محدودیت های آنتی بادی های مونوکلونال علیه اپیتلیوم پستان، توسعه کامل و استفاده بالینی ایمونواسی برای آنتی ژن های اپیتلیال سینه در گردش، پیشرفت های چشمگیر در استفاده تشخیصی از آنتی بادی های مونوکلونال برای پروتئین های گیرنده استروژن و پروژسترون و اولین مورد ارتباطات در مورد استفاده پیشنهادی ایمونوتراپی از مزدوجات مختلف آنتی بادی های ضد سینه حوزه‌های تحقیقاتی جدیدی در حوزه ما ایجاد شده است، برخی از آنها به شکوفایی کامل می‌رسند در حالی که برخی دیگر هنوز با موانعی روبرو هستند و گاهی اوقات با تعریف مجدد اهداف و مقاصد خود روبرو هستند. این جلسات به نوعی به عنوان یک اتاق تسویه عمل کرده و به شرکت کنندگان خود اجازه می دهد تا پیش بینی هایی را استخراج کنند که به شکل گیری تحقیقات آینده و تنظیم دقیق اهداف کمک کرده است. اما مهم‌تر از همه، ارزیابی مجدد تحقیقات گذشته در این کارگاه‌ها و هیجان تازه‌ای که اطلاعات جدید برای آنها به ارمغان می‌آورد، به ایجاد حرکت و اشتیاق کمک کرده است که دستاوردهای علمی بزرگ آینده را تضمین می‌کند.

The convening of the 3rd International Workshop on Monoclonal Antibodies and Breast Cancer had the character of a self-search exercise. After almost a decade of research in the basic and applied aspects of the use of serological means to diagnose and possibly treat breast cancer several milestones have been reached. Among them a clear understanding of immunopathological use and limitations of monoclonal antibodies against breast epithelium, the complete development and clinical use of immunoassays for circulating breast epithelial antigens, the striking advances in the diagnostic use of monoclonal antibodies to estrogen and progesterone receptor proteins and the first communications on proposed immunotherapeutic use of different conjugates of anti-breast antibodies. New areas of investigation have developed in our field, some which are reaching a full blossom while others are still facing obstacles and at times a re-definition of their goals and objectives. These meetings have acted in a way as a clearing house and have permitted their attendees to derive predictions that have helped shape future research and fine-tune objectives. But above all, the re-evaluation of past research at these Workshops and the renewed excitement brought to them by new information has helped generate a momentum and enthusiasm that assures for the future large scientific gains.