Breadlines knee-deep in wheat : food assistance in the Great Depression

در هیچ زمانی در طول رکود بزرگ، تضاد بین مازاد کشاورزی و گرسنگی گسترده بیشتر از تلاش دولت برای افزایش قیمت گوشت خوک از طریق کشتار جمعی میلیون‌ها خوک کوچک «نارس» نبود. این تناقض به طور گسترده به عنوان یک "پارادوکس" تلقی می شد. در واقع، همانطور که جانت پوپندیک در این جلد تازه گسترش یافته و به روز شده به وضوح بیان می کند، این یک عملکرد عادی و قابل پیش بینی از یک سیستم اقتصادی بود که توسط رکود شدیدتر شده است. با این حال، مفهوم پارادوکس، تخیل عمومی و سیاستگذاران را به خود جلب کرد، و این تعریف از مشکل بود که به برنامه های توزیع کالاهای مازاد در دولت های هوور و روزولت پرداخته شد.

این کتاب در توضیح می دهد. روایتی خواندنی که چگونه تلاش‌های کمک غذایی نیو دیل، که در ابتدا به عنوان یک اقدام کمکی برای مردم فقیر تصور می‌شد، به برنامه‌ای تبدیل شد که برای افزایش درآمد کشاورزان تجاری طراحی شده بود. در مفهوم گسترده‌تر، این کتاب توضیح می‌دهد که چگونه سال‌های New Deal برای کمک‌های غذایی در دولت‌های بعدی شکل‌دهنده بود. همچنین عملکرد - یا عدم عملکرد - برنامه‌های امدادی بعدی را بررسی می‌کند.

با بررسی مختصری از تاریخچه کشاورز آمریکایی قبل از افسردگی و تأثیر افسردگی بر کشاورزان شروع می‌شود. نویسنده توسعه برنامه‌های کمکی هوور و رویدادهای پایان آن دولت را توصیف می‌کند که «لحظه تاریخی» را که در اوایل نیو دیل تصرف شد، شکل داد. پاپندیک در ادامه به تحلیل سیاست‌ها و برنامه‌های کمک غذایی در سال‌های روزولت، مجموعه‌ای از رویدادها می‌پردازد که در تصمیم‌گیری برای خرید محصولات کشاورزی مازاد و توزیع آن بین فقرا، نهادینه‌سازی این رویکرد، نتایج به‌دست‌آمده و گروه های ذینفع تشکیل شد. این کتاب همچنین به تصاحب کمک های غذایی توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده و انطباق تدریجی آن برای استفاده به عنوان ابزاری در حفظ درآمد مزرعه می پردازد. نویسنده با استفاده از طیف گسترده ای از منابع رسمی و غیررسمی، با وضوح غیرعادی تکامل را از سیاستی که مستقیماً به فقرا پاسخ می دهد به سیاستی که عمدتاً به نیازهای دموکراتیک پاسخ می دهد، آشکار می کند.

At no time during the Great Depression was the contradiction between agriculture surplus and widespread hunger more wrenchingly graphic than in the government's attempt to raise pork prices through the mass slaughter of miliions of "unripe" little pigs. This contradiction was widely perceived as a "paradox." In fact, as Janet Poppendieck makes clear in this newly expanded and updated volume, it was a normal, predictable working of an economic system rendered extreme by the Depression. The notion of paradox, however, captured the imagination of the public and policy makers, and it was to this definition of the problem that surplus commodities distribution programs in the Hoover and Roosevelt administrations were addressed.

This book explains in readable narrative how the New Deal food assistance effort, originally conceived as a relief measure for poor people, became a program designed to raise the incomes of commercial farmers. In a broader sense, the book explains how the New Deal years were formative for food assistance in subsequent administrations; it also examines the performance--or lack of performance--of subsequent in-kind relief programs.

Beginning with a brief survey of the history of the American farmer before the depression and the impact of the Depression on farmers, the author describes the development of Hoover assistance programs and the events at the end of that administration that shaped the "historical moment" seized by the early New Deal. Poppendieck goes on to analyze the food assistance policies and programs of the Roosevelt years, the particular series of events that culminated in the decision to purchase surplus agriculture products and distribute them to the poor, the institutionalization of this approach, the resutls achieved, and the interest groups formed. The book also looks at the takeover of food assistance by the U.S. Department of Agriculture and its gradual adaptation for use as a tool in the maintenance of farm income. Utliizing a wide variety of official and unofficial sources, the author reveals with unusual clarity the evolution from a policy directly responsive to the poor to a policy serving mainly democratic needs.