Boy 30529

\"هرکسی که از اردوگاه های کشتار جان سالم به در برد باید داستانی غیر معمول برای گفتن داشته باشد. داستان اردوگاه معمولی میلیون ها نفر به مرگ ختم شد... ما، معدود کسانی که از جنگ جان سالم به در بردیم و اکثریتی که در جنگ جان باختند. اردوگاه‌ها، از اصطلاحاتی مانند «هولوکاست» یا «راهپیمایی مرگ» استفاده نمی‌کردند و نمی‌فهمیدند. این‌ها بعداً توسط خارجی‌ها ابداع شدند.»

در سال 1939 دوازدهم فلیکس واینبرگ یک ساله به دست نازی ها افتاد. فلیکس که در بیشتر دوران نوجوانی خود زندانی بود، از پنج اردوگاه کار اجباری از جمله ترزین، آشویتس و بیرکناو جان سالم به در برد و به سختی از راهپیمایی مرگ در بلچهمر در سال 1945 جان سالم به در برد. در هفده سالگی با پدرش در بریتانیا، جایی که آنها زندگی جدیدی را با هم بنا کردند. Boy 30529 خاطرات فوق‌العاده‌ای از هولوکاست و همچنین تأملی متحرک در مورد ماهیت حافظه است.

از نسخه گالینگور.

\"Anyone who survived the exterminations camps must have an untypical story to tell. The typical camp story of the millions ended in death ... We, the few who survived the war and the majority who perished in the camps, did not use and would not have understood terms such as \'holocaust\' or \'death march.\' These were coined later, by outsiders.\"

In 1939 twelve-year-old Felix Weinberg fell into the hands of the Nazis. Imprisoned for most of his teenage life, Felix survived five concentration camps, including Terezin, Auschwitz, and Birkenau, barely surviving the Death March from Blechhammer in 1945. After losing his mother and brother in the camps, he was liberated at Buchenwald and eventually reunited at seventeen with his father in Britain, where they built a new life together. Boy 30529 is an extraordinary memoir of the Holocaust, as well as a moving meditation on the nature of memory.

From the Hardcover edition.