Bouvard and Pecuchet

به قول خودش، این رمان "نوعی دایره المعارفی است که به صورت مسخره ساخته شده است... کتابی که در آن صفرای خود را بیرون خواهم ریخت." در مرکز این کتاب Bouvard و Pécuchet، دو منشی بازنشسته قرار دارند. که در پرتو این واقعیت که هر تلاش جدید برای یادگیری در مورد جهان به فاجعه ختم می شود، با خوش بینی مداوم به جستجوی حقیقت و دانش می پردازند.

در سنت ادبی رابله، سروانتس و سویفت، این داستان روایت می شود. در آن آمیزه ای از طنز و همدردی که فقط نبوغ می تواند ترکیب کند، و خواننده واقعاً عاشق این دو دن کیشوت ایده می شود. این نسخه جدا از اینکه یک ترجمه جدید است، شامل فرهنگ ایده های دریافتی فلوبر است.

In his own words, the novel is "a kind of encyclopedia made into farce . . . A book in which I shall spit out my bile." At the center of this book are Bouvard and Pécuchet, two retired clerks who set out in a search for truth and knowledge with persistent optimism in light of the fact that each new attempt at learning about the world ends in disaster.

In the literary tradition of Rabelais, Cervantes, and Swift, this story is told in that blend of satire and sympathy that only genius can compound, and the reader becomes genuinely fond of these two Don Quixotes of Ideas. Apart from being a new translation, this edition includes Flaubert's Dictionary of Received Ideas.