دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Emile Gebhart. Victoria Charles
سری: Temporis
ISBN (شابک) : 9781780429953
ناشر: Parkstone International
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 17 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Botticelli به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بوتیچلی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
او فرزند شهروندی بود که در شرایط راحت قرار داشت و به قول وازاری «در همه مواردی که معمولاً به کودکان قبل از انتخاب فراخوان آموزش داده میشود، آموزش داده شده بود». وساری ادامه می دهد، با این حال، او از توجه به خواندن، نوشتن و حساب سر باز زد، به طوری که پدرش، ناامید از دانش پژوه شدن، او را نزد زرگر بوتیچلو شاگردی کرد: نامی که جهان از او یاد می کند از آنجا آمده است. با این حال، ساندرو، جوانی سرسخت با چشمان درشت و بی سر و صدا و موهای زردش که پرتره ای از خود در سمت راست تصویر پرستش مجوس به جا گذاشته است، نیز نقاش خواهد شد. و برای این منظور نزد راهب کارملیتی فرا فیلیپو لیپی قرار گرفت. اما او یک رئالیست بود، همانطور که هنرمندان زمان خود راضی شده بودند، به لذت و مهارت نقاشی، و به مطالعه زیبایی و شخصیت موضوع انسانی به جای مضامین مذهبی، راضی بودند. بوتیچلی به سرعت پیشرفت کرد، استاد خود را دوست داشت و بعدها عشق خود را به پسر استادش، فیلیپینو لیپی، تعمیم داد و به او نقاشی آموخت، اما رئالیسم استاد به سختی لیپی را لمس کرد، زیرا بوتیچلی یک رویاپرداز و شاعر بود. بوتیچلی نقاش واقعیت ها نیست، بلکه ایده هاست، و تصاویر او نه آنقدر که نمایشی از اشیاء خاص هستند بلکه الگوی فرم ها هستند. رنگ آمیزی او نیز غنی و واقعی نیست. این تابع فرم است و اغلب به جای رنگ واقعی، رنگ آمیزی دارد. در واقع او بیشتر به امکانات انتزاعی هنرش علاقه مند بود تا بتن. به عنوان مثال، تصنیف های او، همانطور که گفته شد، الگویی از فرم ها هستند. فیگورهای او در واقع مکانهای کاملاً مشخصی را در یک منطقه کاملاً مشخص از فضا اشغال نمیکنند. آنها ما را با پیشنهاد حجیم خود جذب نمیکنند، بلکه بهعنوان شکلهایی از فرم، نشاندهنده یک الگوی مسطح از دکوراسیون هستند. بر این اساس، خطوطی که فیگورها را در بر می گیرند، با هدف اصلی تزئینی انتخاب می شوند. گفته شده است که بوتیچلی، "اگرچه یکی از بدترین آناتومیست ها بود، اما یکی از بزرگترین طراحان رنسانس بود." به عنوان نمونه ای از آناتومی کاذب، ممکن است به روش غیرممکنی که سر مدونا به گردن چسبیده است، توجه کنیم، و نمونه های دیگری از مفصل بندی معیوب و شکل نادرست اندام ها را می توان در تصاویر بوتیچلی یافت. با این حال، او به عنوان یکی از بزرگترین طراحان شناخته می شود: او به «خط» نه تنها زیبایی ذاتی، بلکه اهمیت داد. در زبان ریاضی، او حرکت شکل را در عوامل آن، ساده ترین اشکال بیان آن حل کرد و سپس این اشکال مختلف را در الگویی ترکیب کرد که با خطوط موزون و موزون خود، مطابق با احساسات، تأثیری بر تخیل ما ایجاد می کند. از شعرهای سنگین و لطیفی که خود هنرمند را پر کرده است. این قدرت در ساختن هر خط از نظر اهمیت و زیبایی، استادان بزرگ را از اکثریت قریب به اتفاق هنرمندانی که خط را عمدتاً به عنوان وسیله ای ضروری برای نمایش اشیاء بتنی استفاده می کردند متمایز می کند.