دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Hanson. Victor Davis, Heath. John, Thornton. Bruce S سری: ناشر: ISI Books سال نشر: 2000 تعداد صفحات: 0 زبان: English فرمت فایل : MOBI (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Bonfire of the Humanities: Rescuing the Classics in an Impoverished Age به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آتش سوزی از علوم انسانی: نجات کلاسیک در عصر فقیرنشین نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
با شوخ طبعی، شفافیت، و سخت گیری بی دریغ، نویسندگان تحسین شده "چه کسی هومر را کشت؟"و"آفت های ذهن"بدون صرفه جویی این انحطاط را مستند می کنند. از یک رشته کلاسیک مرکزی، اگر محاصره شده باشد، و دلایل ریشه ای افول آن را آشکار کند. هانسون، هیث و تورنتون به خود دانشگاهیان اشاره میکنند، جاهطلبیهای شغلی، خودسازی بیوقفه، و تحصیل بیش از حد تخصصی، از جمله عوامل اصلی بحران، و خواستار بازگشت به «پوپولیسم آکادمیک» هستند، رویکردی که مشخصه آن است. نوشتار در دسترس، غیر تخصصی، تعهد فداکارانه به دانش آموزان و تدریس، و احترام به میراث آزادی و دموکراسی که گذشتگان به غرب به ارث گذاشته اند.
در 20 سال گذشته بسیار رایج شده است که گروه های مختلف انسان گرا مانند پیامبران در بیابان بر سر مرگ کلاسیک ها در هنرهای کوچک لیبرال گریه کنند. کالج ها و دانشگاه های دولتی بزرگ هانسون و هیث (همکار نویسندگان کتاب چه کسی هومر را کشت؟ و اساتید کلاسیک به ترتیب در کال استیت، فرزنو و دانشگاه سانتا کلارا)، همراه با تورنتون کلاسیکنویس ایالت کال، معتقدند که این استدلالها عموماً نمیتوانند به قلب مشکل ضربه بزنند. آنها می گویند که دانشگاهیان معاصر منافقانی هستند که تبعیض نژادی، تبعیض نژادی، تبعیض جنسیتی و سرمایه داری دموکراتیک را از نقطه نظر موقعیت های پردرآمد و تصدی تقبیح می کنند. این اساتید که آنها را به عنوان "ساونارولا... ایدئولوگ های چپ چندفرهنگی و پست مدرن" مورد تمسخر قرار می دهند، ظاهراً با نوشتن مقالات و کتاب هایی پر از اصطلاحات تخصصی درباره یونان و روم باستان که برای مخاطبان وسیع تری غیرقابل دسترس است، به مرگ کلاسیک ها کمک می کنند. . علاوه بر این، این گونه دانشگاهیان از تدریس در مقطع کارشناسی امتناع می ورزند و در عوض از دستیاران آموزشی فارغ التحصیل که ثروت پژوهشی برای به اشتراک گذاشتن با این دانشجویان جوان را ندارند، استفاده می کنند. نویسندگانی که کار خود را به عنوان «پوپولیسم دانشگاهی» تعریف میکنند، به این نخبهگرایی و ریاکاری در مجموعهای از مقالات و نقد کتابهای تند میپردازند که متأسفانه از بسیاری از مشکلاتی رنج میبرند که مخالفان خود را به آن متهم میکنند. به عنوان مثال، کسانی که آنها از آنها انتقاد می کنند، مانند فیلسوف مارتا نوسبام و کلاسیک نویس جودیت هالت و بنابراین خود این نقدها بیشتر توسط محققان خوانده می شوند تا مخاطبان عام). در بهترین حالت، نویسندگان در تلاشی برای نشان دادن اینکه مخالفان خود تا چه حد گمراه هستند، در سخنان تدافعی، ناله و خودپسندانه شرکت می کنند. در بدترین حالت، هانسون، هیث و تورنتون از این کتاب برای تحقیر کسانی استفاده می کنند که تصور می کنند به آنها ظلم کرده اند.
Copyright 2001 Cahners Business Information, Inc.
در این مجموعه مقالات جدید و قبلاً منتشر شده، کلاسیک نویسان
هانسون (دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، فرزنو)، جان هیث (دانشگاه
سانتا کلارا)، و بروس اس. تورنتون (دانشگاه ایالتی کالیفرنیا،
فرسنو) ثابت میکنند که ضرب المثل قدیمی «سیاست آکادمیک فقط
به این دلیل سمی است که در خطر است» درست است. هنسون و هیث با
مخالفت با آنچه که در میان طرفداران مدرن نظریههای «مد»
مانند پست مدرنیسم، فمینیسم و چندفرهنگگرایی بهعنوان
شغلگرایی افسارگسیخته تلقی میکنند، به سؤالی که در کار
قبلیشان «چه کسی هومر را کشت؟» مطرح کردند، بازمیگردند: از
بین رفتن آموزش کلاسیک و بازیابی خرد یونانی، و همان پاسخ را
ارائه می دهند، یعنی «آنها انجام دادند». LJ 5/1/87) و آموزش
غیر لیبرال دینش دسوزا (LJ 15/3/91)، این اثر به قدری غرق در
جدال درونی آکادمیک خاص در زمینه مطالعات کلاسیک است که بعید
است مخاطبان زیادی فراتر از آن بیابد. کسانی که قبلاً درگیر
درگیری بودند. فقط برای مجموعههای دانشگاهی که از آموزش و
تحقیق پیشرفته در کلاسیک پشتیبانی میکنند، توصیه میشود.
اسکات والتر، دانشگاه ایالتی واشنگتن، پولمن
کپی رایت 2001 Reed Business Information, Inc.
With humor, lucidity, and unflinching rigor, the acclaimed authors of�Who Killed Homer?�and�Plagues of the Mind�unsparingly document the degeneration of a central, if beleaguered, discipline�classics�and reveal the root causes of its decline. Hanson, Heath, and Thornton point to academics themselves�their careerist ambitions, incessant self-promotion, and overspecialized scholarship, among other things�as the progenitors of the crisis, and call for a return to �academic populism,� an approach characterized by accessible, unspecialized writing, selfless commitment to students and teaching, and respect for the legacy of freedom and democracy that the ancients bequeathed to the West.
It has become quite common over the past 20 years for various groups of humanists to cry like prophets in the wilderness over the demise of the classics both in small liberal arts colleges and large state universities. Hanson and Heath (coauthors of Who Killed Homer? and professors of classics at, respectively, Cal State, Fresno, and Santa Clara University), along with Cal State classicist Thornton, contend that these arguments generally fail to strike at the heart of the problem which is, they say, that contemporary academics are hypocrites who decry racial discrimination, sexism and democratic capitalism from the vantage point of well-paid, tenured positions. These professors whom they deride as "Savonarolas... ideologues of the multicultural and postmodern Left" also purportedly contribute to the death of the classics by writing jargon-filled articles and books about ancient Greece and Rome that are inaccessible to a broader audience. In addition, such academics refuse to teach undergraduates, exploiting instead graduate teaching assistants who do not have the wealth of research to share with these younger students. The authors, who define their own enterprise as "academic populism," address this elitism and hypocrisy in a series of scathing essays and book reviews, which, unfortunately, suffer from many of the same problems of which they accuse their opponents (for instance, those they criticize, such as philosopher Martha Nussbaum and classicist Judith Hallett and thus these critiques themselves are more likely to be read by scholars than by a general audience). At best, the authors engage in defensive, whining, self-righteous diatribes in an effort to show how misguided their opponents are. At worst, Hanson, Heath and Thornton use this book to vilify those whom they perceive to have wronged them.
Copyright 2001 Cahners Business Information, Inc.
In this collection of new and previously published essays,
classicists Hanson (California State Univ., Fresno), John
Heath (Santa Clara Univ.), and Bruce S. Thornton
(California State Univ., Fresno) prove that the old saying
"academic politics are so poisonous only because there is
so little at stake" is true. Railing against what they
perceive as rampant careerism among modern-day exponents of
"fashionable" theories such as postmodernism, feminism, and
multiculturalism, Hanson and Heath return to the question
that they posed in their earlier work, Who Killed Homer?:
The Demise of Classical Education and the Recovery of Greek
Wisdom, and provide the same answer, i.e., "They did."
While the authors might compare their work to broader
criticisms of the academy such as Allan Bloom's The Closing
of the American Mind (LJ 5/1/87) and Dinesh D'Souza's
Illiberal Education (LJ 3/15/91), this work is so steeped
in the academic infighting specific to the field of
classical studies that it is unlikely to find much of an
audience beyond those already involved in the conflict.
Recommended only for academic collections supporting
advanced teaching and research in classics. Scott Walter,
Washington State Univ., Pullman
Copyright 2001 Reed Business Information, Inc.