Bolshevik Festivals, 1917-1920

در سالهای اولیه اتحاد جماهیر شوروی، جشنواره های سوسیالیستی - رویدادهایی که مستلزم هزینه های هنگفت و اعزام هزاران نفر بود - توسط بلشویک ها افتتاح شد. بوم‌های آوانگارد خیابان‌ها را تزیین می‌کرد، کارگران راهپیمایی می‌کردند، و نمایش‌های گسترده‌ای در دسته جمعی برگزار می‌شد. چرا با وجود جنگ داخلی و اقتصاد ویران‌شده، رژیم از چنین نمایش‌هایی حمایت کرد؟

در این اولین تحقیق جامع در مورد روشی که جشنواره‌ها به ساختن فرهنگ سیاسی جدید کمک کردند، جیمز فون گلدرن به بررسی نمایش‌های دسته‌جمعی می‌پردازد که چشم انداز تاریخی بلشویک ها را تسخیر کرد. کارگردانان نمایش از سنتی وام گرفته بودند که شامل شکوه تزاری، تئاتر آوانگارد و جشن های مردمی بود. آنها ایدئولوژی انقلاب را به توالی اسطوره‌ای از رویدادها تبدیل کردند که پایه‌های جدیدی را برای ادعای قدرت بلشویک‌ها فراهم کرد.

In the early years of the USSR, socialist festivals—events entailing enormous expense and the deployment of thousands of people—were inaugurated by the Bolsheviks. Avant-garde canvases decorated the streets, workers marched, and elaborate mass spectacles were staged. Why, with a civil war raging and an economy in ruins, did the regime sponsor such spectacles?

In this first comprehensive investigation of the way festivals helped build a new political culture, James von Geldern examines the mass spectacles that captured the Bolsheviks' historical vision. Spectacle directors borrowed from a tradition that included tsarist pomp, avant-garde theater, and popular celebrations. They transformed the ideology of revolution into a mythologized sequence of events that provided new foundations for the Bolsheviks' claim to power.