Blessings for the hands

از آسمان درون درخت لرزان

آنچه احساس می کنید
تو را آشکار می کند.< BR> 
نگاه کنید
برای رزق و روزی
متمایل به منبع،
 
شیفته تکینگی،
به سرعت در اینجا و به سرعت
 
رفت، سایه ای که از آن
شجاعت بدن می آید.
 
کرم شب تاب ها
ظاهراً سکندری می شوند.
 
یک سیلی به پایم زدم.
خونش درخشید.
 
برکت برای The Hands گویندگان مختلفی را دنبال می‌کند - سخنرانان اغلب ناتوان، که حتی یک بار هم خود را مورد شکایت یا ترحم خود قرار نمی‌دهند - از طریق مناظر خیال‌آلود «عادی بودن». در واقع، رویاها حضور مستمری در این مجموعه اولیه نامتعارف ظریف و ظریف هستند که شرایط فیزیکی را با زندگی داخلی وسیع تخیل در کنار هم قرار می دهد. موضوعات Blessings for the Handsدرگیری‌ها و آشتی‌های واقعی و خیالی بین اعضای خانواده، دوستان، غریبه‌ها و حیوانات است. آیه شبه خودزندگی نامه متیو شوارتز احساساتی را که در زیر الگوها و انتظارات زندگی در روز گویندگان منتظر می مانند، پیچیده و روشن می کند، جایی که به نظر می رسد خشم، شادی، جسمانی بودن و مرگ و میر همه با هم برخورد می کنند. از نظر شوارتز، شعر تدبیری است که خواننده را از طریق جابجایی‌های تقریباً نامحسوس بین بینش حاضر و واقعیت غایب حدس می‌زند. Blessings for the Hands یک حساب غزلی است از تنش بین زندگی که به ما داده شده و زندگی که مصمم به انجام آن هستیم.
 
“Blessings for the Hands از نظر عاطفی قوی و از نظر تخیلی وحشی، متمایز، عمیقاً متحرک، بدون هیچ گونه دلسوزی به خود، و «شفقت تا سر انگشتان شما» (که چخوف گفت «تنها روش» هم برای نوشتن و هم برای زندگی کردن است) فراگیر است. این زاویه دید به اندازه کافی تیز است که مواد متفاوت بسیار متفاوتی را یکپارچه کند. اشعار واضح و موزیکال هستند و در نتیجه خواندن و بازخوانی آنها با وجود جاذبه آنها لذت بخش است. من فکر می کنم این ممکن است کار ماندگار باشد.»—مایکل رایان

 

 

From The Sky Inside the Shaking Tree

What you feel
reveals you.
 
Watch
for the sustenance
inclined to a source,
 
enamored of singularity,
quickly here and quickly
 
gone, shadow from which
the body's courage comes.
 
Fireflies
apparently stumbling.
 
I slapped one on my leg.
Its blood glowed.
 
Blessings for the Hands follows various speakers—often disabled speakers, who never once figure themselves as objects of complaint or self-pity—through the haunted dreamscape of “normalcy.” Indeed, dreams are continuous presences in this unusually subtle and elegant debut collection that juxtaposes physical circumstances with the vast interior life of the imagination. The subjects of Blessings for the Hands are real and imagined confrontations—and reconciliations—between family members, friends, strangers, and animals. Matthew Schwartz’s quasi-autobiographical verse complicates and clarifies the emotions waiting just underneath the patterns and expectations of the speakers’ daylight lives, where anger, joy, corporeality, and mortality all seem to collide. For Schwartz, poetry is a sleight of hand that keeps the reader guessing through nearly imperceptible shifts between present vision and absent reality. Blessings for the Hands is a lyric reckoning of the tension between the life we are given and the life we are determined to lead.
 
“Blessings for the Hands is emotionally strong and imaginatively wild, distinctive, deeply moving, without an ort of self-pity, and pervaded by ‘compassion down to your fingertips’ (which Chekhov said is ‘the only method’ both to write and to live). This angle of vision is sharp enough to unify much disparate material. The poems are clear and musical and consequently a pleasure to read and reread despite their gravity. I think this may be lasting work.”—Michael Ryan