Blasphemy and Politics in Romantic Literature: Creativity in the Writing of Percy Bysshe Shelley

این کتاب اهمیت کفرگویی را در شکل‌دهی ادبیات و خوانندگان پرسی بیش شلی و دوره رمانتیک به‌طور گسترده‌تر مطرح می‌کند. نه تنها برداشت‌های کفرآمیز از سیاست جدا نشدنی تلقی می‌شود، این کتاب همچنین از «بی‌احترامی» کفرآمیز به‌عنوان الهام‌بخش و ضروری خلاقیت شاعرانه جدید بحث می‌کند. این کتاب تقاطع کفرگویی، سانسور و مالکیت ادبی را در سراسر «قرن طولانی هجدهم» نشان می‌دهد و به طور خاص تأثیر این ارتباط را بر شعر شلی نشان می‌دهد. پل ویکمن اشاره می کند که چگونه توهین به مقدسات شلی ماهیت و خوانندگان آثار منتشر شده او را از طریق سانسور و دزدی ادبی تعیین کرد. ویکمن به طور همزمان نشان می‌دهد که زیبایی‌شناسی، محتوا و شکل چاپی متن فیزیکی به هم مرتبط هستند و دیدگاه‌های سیاسی و فلسفی شلی هم از نظر رسمی و هم از نظر موضوعی در نوشته‌های او آشکار می‌شوند.

This book argues for the importance of blasphemy in shaping the literature and readership of Percy Bysshe Shelley and of the Romantic period more broadly. Not only are perceptions of blasphemy taken to be inextricable from politics, this book also argues for blasphemous ‘irreverence’ as both inspiring and necessitating new poetic creativity. The book reveals the intersection of blasphemy, censorship and literary property throughout the ‘Long Eighteenth Century’, attesting to the effect of this connection on Shelley’s poetry more specifically. Paul Whickman notes how Shelley’s perceived blasphemy determined the nature and readership of his published works through censorship and literary piracy. Simultaneously, Whickman crucially shows that aesthetics, content and the printed form of the physical text are interconnected and that Shelley’s political and philosophical views manifest themselves in his writing both formally and thematically.