Black Holes, Gravitational Radiation and the Universe: Essays in Honor of C.V. Vishveshwara

همکار محترم ما C. V. Vishveshwara، معروف به Vishu، در 6 مارس 1998 شصت ساله شد. همکاران و خیرخواهان او احساس کردند که مناسب است این مناسبت را با آوردن جلدی به افتخار او جشن بگیرند. آنهایی از ما که شانس آشنایی با ویشو را داشته‌اند، می‌دانند که او منحصربه‌فرد است، در یک کلاس به تنهایی. از آنجایی که این امتیاز به ما داده شد که ویراستار جلد باشیم، احساس کردیم که باید کاری متفاوت در این تلاش انجام دهیم. ویشو یکی از نسبیت گرایان شناخته شده از هند است که مشارکت های پیشگام او در مطالعات سیاهچاله ها به طور جهانی شناخته شده است. او شاگرد چارلز میسنر بود. پایان‌نامه دکترای او در مورد پایداری سیاه‌چاله شوارتزشیلد، مشخص‌سازی ناتغییر مختصات حد ثابت و افق رویداد برای سیاه‌چاله‌های کر و کار اصلی بعدی در مورد حالت‌های شبه طبیعی سیاه‌چاله‌ها به نقطه شروع تبدیل شده‌اند. برای تحقیقات ریاضی دقیق در مورد ماهیت سیاهچاله ها. او بعداً روی جنبه های دیگر مربوط به سیاهچاله ها و اجرام فشرده کار کرد. بسیاری از این موضوعات در طول سی سال گذشته به بلوغ رسیده اند. جنبه های جدید نیز توسعه یافته و به حوزه های فعلی مورد علاقه تحقیقاتی شدید تبدیل شده اند. دیگر سیاه‌چاله‌ها، اجرام فوق فشرده یا افق‌های رویداد ایده‌آل‌سازی‌های صرف فیزیکدانان ریاضی نیستند، بلکه موجودات عینی هستند که اخترفیزیکدانان آن‌ها را شناسایی، اندازه‌گیری و جستجو می‌کنند. شواهد اخترفیزیکی به طور پیوسته برای سیاهچاله ها در حال افزایش است.

Our esteemed colleague C. V. Vishveshwara, popularly known as Vishu, turned sixty on 6th March 1998. His colleagues and well wishers felt that it would be appropriate to celebrate the occasion by bringing out a volume in his honour. Those of us who have had the good fortune to know Vishu, know that he is unique, in a class by himself. Having been given the privilege to be the volume's editors, we felt that we should attempt something different in this endeavour. Vishu is one of the well known relativists from India whose pioneer­ ing contributions to the studies of black holes is universally recognised. He was a student of Charles Misner. His Ph. D. thesis on the stability of the Schwarzschild black hole, coordinate invariant characterisation of the sta­ tionary limit and event horizon for Kerr black holes and subsequent seminal work on quasi-normal modes of black holes have passed on to become the starting points for detailed mathematical investigations on the nature of black holes. He later worked on other aspects related to black holes and compact objects. Many of these topics have matured over the last thirty years. New facets have also developed and become current areas of vigorous research interest. No longer are black holes, ultracompact objects or event horizons mere idealisations of mathematical physicists but concrete entities that astrophysicists detect, measure and look for. Astrophysical evidence is mounting up steadily for black holes.