Black Atlas: Geography and Flow in Nineteenth-Century African American Literature

اطلس سیاه رویکردهای جدید قطعی را برای جغرافیای سیاه ارائه می دهد. این کتاب توجه را بر رابطه پویا بین مکان و ادبیات آمریکایی آفریقایی تبار در طول قرن نوزدهم متمرکز می کند، دوره ای پرنوسان از گسترش ملی که منجر به جنگ داخلی، بازسازی، پان-آمریکنیسم و ​​رمان سیاه شد. جودیت مادرا استدلال می‌کند که پیکربندی مجدد فضایی یک نگرانی حیاتی برای نویسندگان سیاه‌پوست دوران بوده است، و او همچنین نشان می‌دهد که چگونه امکان شیوه‌های جدید بازنمایی را می‌توان در تقسیم مجدد رادیکال فضا یافت. مادرا فاش می‌کند که جغرافیا برای آثار ژانرگرایانه نویسندگانی مانند ویلیام ولز براون، مارتین دلانی، جیمز بک‌ورث، پائولین هاپکینز، چارلز چسنات و آلیس دانبار-نلسون چقدر حیاتی بوده است. این نویسندگان در بحث‌های اصلی قرن نوزدهم درباره خاک آزاد، تولید منطقه‌ای، قلمروزدایی هند، دیاسپوراهای داخلی، توسعه‌طلبی پان‌آمریکایی و مدارهای نیمکره دخالت کردند. جغرافياي سياه در مذاكرات يك دنياي مشترك در خطر بود.
 

Black Atlas presents definitive new approaches to black geography. It focuses attention on the dynamic relationship between place and African American literature during the long nineteenth century, a volatile epoch of national expansion that gave rise to the Civil War, Reconstruction, pan-Americanism, and the black novel. Judith Madera argues that spatial reconfiguration was a critical concern for the era's black writers, and she also demonstrates how the possibility for new modes of representation could be found in the radical redistricting of space. Madera reveals how crucial geography was to the genre-bending works of writers such as William Wells Brown, Martin Delany, James Beckwourth, Pauline Hopkins, Charles Chesnutt, and Alice Dunbar-Nelson. These authors intervened in major nineteenth-century debates about free soil, regional production, Indian deterritorialization, internal diasporas, pan–American expansionism, and hemispheric circuitry. Black geographies stood in for what was at stake in negotiating a shared world.