Black Arts West: Culture and Struggle in Postwar Los Angeles

از تلاش‌های پس از جنگ برای پایان دادن به تبعیض در صنعت فیلم‌برداری، استودیوهای ضبط و اتحادیه‌های موسیقیدانان، از طریق توسعه سازمان‌های هنری مبتنی بر جامعه، تا ساخت فیلم‌های دلخراش در نقد شرایط در محله‌های طبقه کارگر سیاه‌پوست شهری که چندفرهنگی خود را تبلیغ می کند—Black Arts West اهمیت اجتماعی و سیاسی فعالیت هنری آمریکایی آفریقایی تبار در لس آنجلس بین جنگ جهانی دوم و شورش های 1992 را مستند می کند. با تمرکز بر زندگی و آثار نویسندگان سیاه پوست، هنرمندان تجسمی، موسیقی دانان و فیلمسازان، دانیل وایدنر می گوید که چگونه سیاست فرهنگی سیاه پوستان در طول زمان تغییر کرد و چگونه واقعیت های سیاسی تغییر یافته شکل های جدیدی از بیان هنری و فرهنگی را ایجاد کردند. روایت او مملو از چهره‌هایی است که در لس‌آنجلس پس از جنگ بر روی سیاست هنر و فرهنگ سیاه‌پوستان سرمایه‌گذاری شده‌اند، از جمله نه تنها هنرمندان آفریقایی آمریکایی، بلکه ملی‌گرایان سیاه‌پوست، سفیدپوستان لیبرال مرفه، مقامات منتخب و بوروکرات‌های فدرال.

همراه با سیاسی شدن فرهنگ سیاه‌پوستان، وایدنر ظهور یک جنبش هنرهای سیاه منطقه‌ای متمایز را بررسی می‌کند. این جنبش که از تلاش‌های فعالان فرهنگی دوران جنگ سرچشمه می‌گیرد، ریشه در طبقه کارگر سیاه‌پوست داشت و مشخصه آن مبارزات برای خودمختاری هنری و بهبود شرایط زندگی و کار برای هنرمندان سیاه‌پوست محلی بود. با ظهور ایده‌های جدید در مورد هنر، هویت نژادی و موقعیت نهادی هنرمندان آفریقایی آمریکایی، ده‌ها گروه جدید از کارگاه نویسندگان واتس، مرکز فرهنگی شهر درون شهری، تا گروه موسیقی جاز جدید ظاهر شدند. جنبش هنرهای سیاه در کالیفرنیای جنوبی که در بین نسل‌های مختلف هنرمندان گسترده شده بود، بیش از شاخه هنری تلاش‌های محلی حقوق مدنی یا قدرت سیاهان بود: این جنبش خود یک جنبش اجتماعی بود. روشن کردن پیوندهای اساسی بین فرهنگ بیانی و مبارزه سیاسی، هنر سیاه غرب کمک بزرگی به تاریخ لس آنجلس، رادیکالیسم سیاهان و هنر آوانگارد است.

From postwar efforts to end discrimination in the motion-picture industry, recording studios, and musicians’ unions, through the development of community-based arts organizations, to the creation of searing films critiquing conditions in the black working class neighborhoods of a city touting its multiculturalism—Black Arts West documents the social and political significance of African American arts activity in Los Angeles between the Second World War and the riots of 1992. Focusing on the lives and work of black writers, visual artists, musicians, and filmmakers, Daniel Widener tells how black cultural politics changed over time, and how altered political realities generated new forms of artistic and cultural expression. His narrative is filled with figures invested in the politics of black art and culture in postwar Los Angeles, including not only African American artists but also black nationalists, affluent liberal whites, elected officials, and federal bureaucrats.

Along with the politicization of black culture, Widener explores the rise of a distinctive regional Black Arts Movement. Originating in the efforts of wartime cultural activists, the movement was rooted in the black working class and characterized by struggles for artistic autonomy and improved living and working conditions for local black artists. As new ideas concerning art, racial identity, and the institutional position of African American artists emerged, dozens of new collectives appeared, from the Watts Writers Workshop, to the Inner City Cultural Center, to the New Art Jazz Ensemble. Spread across generations of artists, the Black Arts Movement in Southern California was more than the artistic affiliate of the local civil-rights or black-power efforts: it was a social movement itself. Illuminating the fundamental connections between expressive culture and political struggle, Black Arts West is a major contribution to the histories of Los Angeles, black radicalism, and avant-garde art.