Birth, Suffering, and Death: Catholic Perspectives at the Edges of Life

برای قرن‌ها کلیسای کاتولیک رومی به پیامدهای اخلاقی عمل پزشکی توجه داشته است. در واقع، تا دو دهه پیش، الهی‌دانان اخلاق کاتولیک منبع اصلی راهنمایی اخلاقی، تأمل علمی و تعلیم در مورد موضوعات مختلف پزشکی-اخلاقی، به‌ویژه موضوعاتی بودند که بر زندگی انسان‌ها تأثیر می‌گذاشتند. بسیاری، نه تنها کسانی که در جامعه کاتولیک بودند، برای راهنمایی به کلیسا روی آوردند، زیرا هر امکان جدید برای تغییر شرایط زندگی بشر چالش‌های جدیدی را برای ارزش‌های اخلاقی دیرینه ایجاد می‌کرد. دو دهه پیش، مرکز ثقل تأمل اخلاقی به شدت از متکلمان و فیلسوفان مسیحی به متفکران سکولارتر تغییر کرد. تلاقی نیروها مسبب این دگردیسی بود - نرخ فزاینده افزایش فناوری های پزشکی، آموزش گسترده مردم، رشد دموکراسی مشارکتی، ورود دادگاه ها و قوانین به آنچه قبلاً مسائل خصوصی بود، گرایش اخلاق به سمت. کثرت گرایی و آزادی فردی و به طور کلی بی ارزش شدن آموزه های کلیسا و مذهبی. مهمتر از همه، ورود فیلسوفان حرفه ای به بحث، برای اولین بار بود. این یک پارادوکس عجیب است که تا اواسط دهه شصت، فیلسوفان حرفه ای عمدتاً اخلاق پزشکی را نادیده می گرفتند. امروزه آنها تأثیرگذارترین شکل دهندگان افکار عمومی و حرفه ای هستند.

For centuries the Roman Catholic Church has been concerned with the moral implications of medical practice. Indeed, until two decades ago, Catholic moral theologians were the major source of moral guidance, scholarly reflection and teaching on a variety of medical-moral topics, particularly those bearing on human life. Many, not only those within the Catholic communion, turned to the Church for guidance as each new possibility for altering the conditions of human life posed new challenges to long held moral values. Two decades ago, the center of gravity of ethical reflection shifted sharply from theologians and Christian philosophers to more secular thinkers. A confluence of forces was responsible for this metamorphosi- an exponential rate of increase in medical technologies, expanded education of the public, the growth of participatory democracy, the entry of courts and legislation into what had previously been private matters, the trend of morality towards pluralism and individual freedom and the depreciation of church and religious doctrines generally. Most significant was the entry of professional philosophers into the debate, for the first time. It is a curious paradox that, until the mid-sixties, professional philosophers largely ignored medical ethics. Today they are the most influential shapers of public and professional opinion.