Biopsy Pathology of Muscle

در طول 20 سال گذشته، توسعه تکنیک‌های هیستوشیمیایی آنزیمی کمک زیادی به دانش آسیب‌شناسی عضلانی کرده است. با این حال، این روش‌ها و سایر روش‌های جدید، مانند میکروسکوپ الکترونی و ایمونوسیتوشیمی، به تازگی برای استفاده معمول در هیستوپاتولوژی در دسترس قرار گرفته‌اند. بیوپسی عضلانی یک تکنیک قدیمی در عمل بالینی است که توسط دوشن در سال 1868 معرفی شد (Arch. Gen. Med. 11, 5-179). با این حال، روش سوزنی مورد استفاده توسط دوشن به طور کلی پذیرفته نشد، اگرچه شانک و هوگلند تکنیک مشابهی را در سال 1943 توصیف کردند (ساینس، 98، 592). در این مدت بیوپسی عضلانی نیاز به یک روش جراحی داشت و این یک مانع قابل توجه برای استفاده از آنها بود. تا اینکه برگستروم (1962؛ اسکند. جی. کلین. آزمایشگاه سرمایه گذاری، 14، ضمیمه 68) و ادواردز (1971؛ لانست، ii، 593-6) یک سوزن بیوپسی ساده مناسب برای کار عضلات در ارتباط ساختند. با فیزیولوژی ورزش که از مزایای بیوپسی عضله سوزنی قدردانی شد. از آن زمان، بیوپسی عضلانی به یک روش نسبتاً جزئی تبدیل شده است. این امر منجر به استفاده روزافزون از بیوپسی عضله در عمل بالینی، هم برای تشخیص و هم برای ارزیابی پیشرفت بیوپسی های مکرر در طول یک اختلال و درمان آن شده است. طیف کاملی از تکنیک‌های هیستوشیمیایی و بافت‌شناسی فراساختاری آنزیمی را می‌توان برای این نمونه‌برداری‌های کوچک و بسیاری از روش‌های رنگ‌آمیزی بافت‌شناسی قدیمی‌تر نیز استفاده کرد. این کتاب به عنوان یک راهنمای عملی در آسیب شناسی عضلانی، به ویژه برای هیستوپاتولوژیست ها، و برای کسانی که در حال آموزش هستند، ارائه شده است.

During the last 20 years the development of enzyme histochemical techniques has contributed greatly to knowledge of muscle pathology. However, these and other new methods, such as electron microscopy and immunocytochemistry, have only relatively recently become gener­ ally available for routine use in histopathology. Muscle biopsy is a long-established technique in clinical practice, having been introduced by Duchenne in 1868 (Arch. Gen. Med. , 11, 5-179). However, the needle method used by Duchenne was not generally adopted, although Shank and Hoagland described a similar technique in 1943 (Science, 98, 592). During this time muscle biopsies required a surgical procedure and this was a considerable disincentive to their use. It was not until Bergstrom (1962; Scand. J. Clin. Lab. Invest. , 14, Suppl. 68) and Edwards (1971; Lancet, ii, 593--6) developed a simple biopsy needle suitable for muscle work in connection with exercise physiology that the advantages of needle muscle biopsies came to be appreciated. Since then, muscle biopsies have become a relatively minor procedure. This has led to the increasing use of muscle biopsy in clinical practice, both for diagnosis and for assessing progress in repeated biopsies during the course of a disorder and its treatment. The full range of enzyme histochemical and ultrastructural histological techniques can be applied to these small biopsies and many of the older histological staining methods can also be used. This book is intended to serve as a practical guide in muscle pathology, particularly for histopathologists, and for those in training.