BioMEMS and Biomedical Nanotechnology: Volume II: Micro/Nano Technologies for Genomics and Proteomics

دکتر Mihri Ozkan در حال حاضر استادیار گروه مهندسی برق در UC-Riverside با تمرکز تحقیقاتی در فناوری نانو و کاربردهای آن در زیست شناسی و مهندسی است. او دکترای خود را دریافت کرد. مدرک در دپارتمان مهندسی برق و کامپیوتر در UC-San Diego و M.S. مدرک در گروه علوم و مهندسی مواد در دانشگاه استنفورد. او بیش از چهار سال تجربه صنعتی از جمله در مواد کاربردی، دستگاه های آنالوگ و مرکز تحقیقات IBM Almaden دارد. جوایز و افتخارات او عبارتند از "جایزه پژوهشگر نوظهور سال 2005" توسط انجمن آمریکایی زنان دانشگاه، "شرکت کننده دعوت شده در ابتکار آینده Kecks" (2005) توسط آکادمی ملی علوم، "جایزه تعالی هیئت علمی Regents" (2001 و 2004)، \"جایزه علم رویایی\" (2003)، \"جایزه نبوغ فنی\" (2003) ، \"جایزه رهبری پژوهشی\" (2003) ، \"عضو تیم منتخب ایالات متحده در فناوری نانو ایالات متحده و ژاپن سمپوزیوم" (2003)، و "جوایز بهترین دانشجوی فارغ التحصیل" از انجمن تحقیقات مواد، انجمن مهندسی زیست پزشکی و دانشکده مهندسی جاکوبز (1999، 2000، 2001). تحقیقات دکتر اوزکان توسط مجله مجازی علوم و فناوری نانو مقیاس (ویرایش دکتر دیوید آوشالوم) به عنوان "پژوهش مرزی" شناخته شده و بارها در روزنامه های عمومی، روی جلد مجلات، سایت های خبری آنلاین و خبرنامه ها منتشر شده است. او یکی از اعضای فعال هیئت مدیره و خزانه دار در انجمن بین المللی BioMEMS و نانوتکنولوژی زیست پزشکی است. فعالیت های تحریریه او شامل ژورنال حسگرها و محرک های B و مجله میکرودستگاه های زیست پزشکی است. او دارای بیش از 25 ثبت اختراع و حدود 8 اختراع در ایالات متحده است. در جولای 2001. او یک قرار ملاقات مشترک بین گروه های مهندسی زیستی و مهندسی برق و کامپیوتر (ECE) دارد. تجربه او (آکادمیک و صنعتی) شامل بسیاری از زمینه‌های بیوتکنولوژی و ابزار دقیق زیست پزشکی، با تخصص خاص در سنتز DNA، تشخیص ریزآرایه DNA و فناوری‌های حسگر زیستی مبتنی بر نوری است. دکتر هلر یکی از بنیانگذاران سه شرکت فناوری پیشرفته بوده است: Nanogen، Nanotronics و Integrated DNA Technologies. جدیدترین کار دکتر هلر شامل توسعه یک سیستم مبتنی بر آرایه میکروالکترونیک یکپارچه برای ژنوتیپ، تشخیص بیماری های ژنتیکی و عفونی، تجزیه و تحلیل پروتئین، جداسازی سلولی و کاربردهای نانوساخت است. دکتر هلر سابقه انتشار قابل احترامی دارد و به عنوان سخنران دعوت شده به تعداد زیادی از کنفرانس ها و نشست های علمی مرتبط با ریزآرایه های DNA، حسگرهای زیستی، دستگاه های آزمایشگاه روی تراشه، bio-MEMS و نانوتکنولوژی بوده است. او بیش از 30 حق ثبت اختراع ایالات متحده مربوط به تراشه های میکروالکترونیک، ریزآرایه ها و دستگاه های یکپارچه برای هیبریداسیون DNA، نمونه کوچک برای پاسخ به دستگاه های تشخیصی، حسگرهای زیستی، ژنومیک، پروتئومیک، فناوری نانو و نانوساخت، ذخیره سازی نوری DNA مبتنی بر نانو و برای انتقال انرژی فلورسنت DNA صادر کرده است. نانوساختارها دکتر هلر یکی از اعضای پانل برای بررسی NAS(NAE) ابتکار ملی نانوتکنولوژی 2001-2002 بوده است. NAS (مهندس NAE برای 2020 - 2001/2002؛ ابتکار ملی نانوتکنولوژی کاخ سفید (OSTP) 1999/2000؛ و همچنین در تعدادی از کارگاه های نانوتکنولوژی NSF شرکت داشته است.

پروفسور مائورو فراری او پیشگام در زمینه‌های bioMEMS و نانوتکنولوژی زیست‌پزشکی است. او به‌عنوان یک آکادمیک پیشرو، یک کارآفرین متعهد، و تنظیم‌کننده چشم‌انداز برای برنامه‌های فدرال برتر کشور در زمینه نانوپزشکی، چشم‌انداز سه‌گانه‌ای را برای نقش‌های خود به‌عنوان سردبیر ارائه می‌کند. دکتر فراری بیش از 150 نشریه علمی، 6 کتاب، و بیش از 20 پتنت ایالات متحده و

بین المللی را تالیف کرده یا در نویسندگی مشترک دارد. دکتر فراری همچنین سردبیر Biomedical Microdevices و ویراستار سری سری جدید اسپرینگر در زمینه فناوری های نوظهور زیست پزشکی.

چندین شرکت بخش خصوصی از آزمایشگاه های او در دانشگاه ایالتی اوهایو و دانشگاه کالیفرنیا در برکلی در طول سال ها سرچشمه گرفتند. در یک مأموریت فدرال به عنوان کارشناس

ویژه در نانوتکنولوژی و محقق برجسته، رهبری علمی را برای توسعه اتحاد برای نانوتکنولوژی سرطان موسسه ملی سرطان، بزرگترین عملیات نانوتکنولوژی پزشکی جهان تا به امروز، فراهم کرده است. دکتر فراری در ایتالیا در رشته فیزیک ریاضی آموزش دید و مدرک کارشناسی ارشد و دکتری خود را گرفت. در مهندسی مکانیک

در برکلی، در دانشکده پزشکی در دانشگاه ایالتی اوهایو شرکت کرد و در سمت‌های هیئت علمی در رشته‌های علوم و مهندسی مواد، و مهندسی عمران و محیط زیست در برکلی خدمت کرد، جایی که برای اولین بار در آنجا مشغول به کار شد. او در حال حاضر در ایالت اوهایو به عنوان پروفسور داخلی، بخش هماتولوژی و انکولوژی، به عنوان استاد مهندسی بیومدیکال ادگار هندریکسون، و به عنوان استاد مهندسی مکانیک خدمت می کند. او معاون مدیر موسسه تحقیقات قلب و ریه دوروتی ام دیویس و معاون معاونت علوم بهداشت، فناوری و تجاری سازی دانشگاه است.

Dr. Mihri Ozkan is currently an Assistant Professor in the Department of Electrical Engineering at UC-Riverside with a research focus in nanotechnology and its applications in biology and engineering. She received her Ph.D. degree in the Department of Electrical and Computer Engineering at UC-San Diego and her M.S. degree in the Department of Materials Science and Engineering at Stanford University. She has over four years of industrial experience including at Applied Materials, Analog Devices and at IBM Almaden Research Center. Her awards and honors include "Emerging Scholar Award of 2005" by the American Association of University Women, "Invited participant of Kecks Future Initiative" (2005) by the National Academy of Science, "Regents Faculty Excellence Award" (2001 and 2004), "Visionary Science Award" (2003), "Technical Ingenuity Award" (2003), "Research Leadership Award" (2003), "Selected US team member in US-Japan Nanotechnology Symposium" (2003), and "Best graduate student awards" from the Materials Research Society, the Society of Biomedical Engineering and Jacobs School of Engineering (1999, 2000, 2001). Dr. Ozkan’s research is recognized as "frontier research" by the Virtual Journal of Nanoscale Science & Technology (edited by Dr. David Awschalom) and featured many times in public newspapers, on the cover of journals, online news sites and newsletters. She is an active board member and treasurer in the International Society for BioMEMS and Biomedical Nanotechnology. Her editorial activities include the Journal of Sensors and Actuators B and the Journal of Biomedical Microdevices. She holds more than 25 patent disclosures and about 8 US-patents.

Professor Michael J. Heller began his position at University of California, San Diego in July 2001. He has a joint appointment between the departments of Bioengineering and Electrical and Computer Engineering (ECE). His experience (academic and industrial) includes many areas of biotechnology and biomedical instrumentation, with particular expertise in DNA synthesis, DNA microarray diagnostics and optoelectronic based biosensor technologies. Dr. Heller has been the co-founder of three high-tech companies: Nanogen, Nanotronics and Integrated DNA Technologies. Dr. Heller's most recent work involved the development of an integrated microelectronic array based system for genotyping, genetic and infectious disease diagnostics, protein analysis, cell separations and for nanofabrication applications. Dr. Heller has a respectable publication record, and has been an invited speaker to a large number of scientific conferences and meetings related to DNA microarrays, biosensors, lab-on-a-chip devices, bio-MEMS and nanotechnology. He has over 30 issued US patents related to microelectronic chips, microarrays and integrated devices for DNA hybridization, miniaturized sample to answer diagnostic devices, biosensors, genomics, proteomics, nanotechnology and nanofabrication, nano-based DNA optical storage and for fluorescent energy transfer in DNA nanostructures. Dr. Heller has been a panel member for the NAS(NAE) Review of National Nanotechnology Initiative 2001-2002; the NAS(NAE Engineer for the 2020 - 2001/2002; the White House (OSTP) National Nanotechnology Initiative 1999/2000; and has also been involved in a number of NSF Nanotechnology Workshops.

Professor Mauro Ferrari is a pioneer in the fields of bioMEMS and biomedical nanotechnology. As a leading academic, a dedicated entrepreneur, and a vision setter for the Nation's premier Federal programs in nanomedicine, he brings a three-fold vantage perspective to his roles as Editor-in-Chief for this work. Dr. Ferrari has authored or co-authored over 150 scientific publications, 6 books, and over 20 US and

International patents. Dr. Ferrari is also Editor-in-Chief of Biomedical Microdevices and series editor of the new Springer series on Emerging Biomedical Technologies.

Several private sector companies originated from his laboratories at the Ohio State University and the University of California at Berkeley over the years. On a Federal assignment as Special

Expert in Nanotechnology and Eminent Scholar, he has provided the scientific leadership for the development of the Alliance for Cancer Nanotechnology of the National Cancer Institute, the world-largest medical nanotechnology operation to date. Dr. Ferrari trained in mathematical physics in Italy, obtained his Master's and Ph.D. in Mechanical

Engineering at Berkeley, attended medical school at The Ohio State University, and served in faculty positions in Materials Science and Engineering, and Civil and Environmental Engineering in Berkeley, where he was first tenured. At Ohio State he currently serves as Professor of Internal Medicine, Division of Hematology and Oncology, as Edgar Hendrickson Professor of Biomedical Engineering, and as Professor of Mechanical Engineering. He is Associate Director of the Dorothy M. Davis

Heart and Lung Research Institute, and the University's Associate Vice President for Health Science, Technology and Commercialization.