Biology of the Vestfold Hills, Antarctica: Proceedings of the symposium, Hobart, August 1984

جلد حاضر به‌عنوان همراهی برای «واحه قطب جنوب: محیط‌های زمینی و تاریخچه تپه‌های وست‌فولد» که توسط جی. پیکارد ویرایش شده و در سال 1986 توسط انتشارات آکادمیک، سیدنی منتشر شده است. کتاب پیکارد حاوی گزارش هایی از آب و هوای وستفولد هیلز (N. A. Streten) و تاریخچه ژئومورفولوژی اخیر (D. A. Adamson & J. Pickard) است که زمینه ارزشمندی برای درک زیست شناسی امروزی آنها فراهم می کند. پیکارد همچنین تاریخچه ای از کشف و اشغال تپه های چین جلیقه توسط انسان ارائه می دهد. همپوشانی هایی در پوشش وجود دارد، تا جایی که هم این جلد و هم کتاب پیکارد، گیاهان و جانوران زمینی را توصیف می کنند. خواننده ای که به طور خاص به اکوسیستم های زمینی تپه های وستفولد علاقه مند است باید از هر دو منبع استفاده کند. این آثار با هم، شرحی گسترده و توصیفی از بزرگترین واحه قطب جنوب واقعاً ساحلی را ارائه می‌دهند: منطقه‌ای که فرصت‌های متنوعی برای تحقیقات علمی آینده دارد. به غیر از ابراز تشکر صمیمانه از بسیاری از افرادی که در تکمیل این جلد مشارکت داشته اند، چندین کار وجود دارد که می خواهم در اینجا انجام دهم. مایلم به طور مختصر Vestfolds را معرفی کنم و برخی از ویژگی هایی را که به نظر من آنها را از نظر بیولوژیکی متنوع و منحصر به فرد در زمینه سایر مناطق ساحلی عاری از یخ می کند، فهرست کنم. مایلم مراحل تحقیقات بیولوژیکی در این منطقه را شرح دهم، از جمله مسیرهایی که از سمپوزیوم 1984 دنبال شده است و در مورد آینده تپه های وستفولد اظهار نظر کنم.

The present volume was conceived as a companion to 'Antarctic Oasis: Terrestrial environments and history of the Vestfold Hills' edited by J. Pickard and published in 1986 by Academic Press, Sydney. Pickard's book contains accounts of the Vestfold Hills' climate (N. A. Streten) and recent geomorphological history (D. A. Adamson & J. Pickard) which provide a valuable context for understanding their present day biology. Pickard also gives a history of human discovery and occupation of the Vest fold Hills. There is some overlap in the coverage, to the extent that both this volume and Pickard's book describe the terrestrial flora and fauna. The reader specifically interested in the terrestrial ecosystems of the Vestfold Hills should draw from both sources. Together, these works present a broad and descriptive account of the largest truly coastal antarctic oasis: a region that holds a unique variety of opportunities for future scientific investigation. There are several tasks I wish to accomplish here, apart from expressing my sincere thanks to the many people who have contributed to the completion of this volume. I wish to briefly introduce the Vestfolds and to list some of the features that, in my opinion, make them biologically varied, and unique in the context of other coastal ice-free areas. I wish to describe the phases of biological research in this region, including the directions that have been pursued since the 1984 symposium and to comment upon the future of the Vestfold Hills.