Biological Models in Radiopharmaceutical Development

مواد رادیوفاناسئوتیک برچسب‌گذاری شده با رادیونوکلئیدهای کوتاه مدت برای کشف فرآیندهای بیوشیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرند و برای تشخیص و درمان بیماری‌های بدن زنده از طریق ارزیابی گسترده در مدل‌های ایولوژیکی توسعه می‌یابند. اولین تلاش fhC برای جمع‌آوری اطلاعات جلدی بود با عنوان مدل‌های حیوانی در طراحی رادیو ردیاب که توسط ویلیام سی. گزینش پذیری داخل بدن که توسط مطالعات توزیع زیستی و فارماکوکینتیک اندازه گیری شد. نگرانی در روزهای اولیه پزشکی هسته ای تفاوت گونه ها بود. اغلب مجموعه‌ای از ترکیبات نشان‌دار در چندین مدل حیوانی مختلف مورد ارزیابی قرار می‌گیرد تا اطمینان حاصل شود که رادیو ردیاب منتخب به درستی در انسان رفتار می‌کند. در طول 12 سال گذشته پیشرفت های قابل توجهی در ژنتیک مولکولی، زیست شناسی مولکولی، شیمی رادیوداروهای مصنوعی، مدل سازی و تجسم مولکولی، و توموگرافی گسیلی صورت گرفته است. اکنون می توان مدل های بیولوژیکی را انتخاب کرد که از نظر جنبه های مولکولی روند بیماری بهتر تعریف شوند. توسعه PET و SPET با وضوح بالا برای کاربردهای بالینی، توسعه رادیوداروهای جدید را با استفاده از مدل‌هایی برای ارزیابی کمی اثرات دارو، و پیشرفت بیماری و در نتیجه رسیدن به تشخیص و درمان بهتر برای حیوانات و انسان‌ها تسهیل می‌کند. با این پیشرفت‌ها، استفاده مؤثر از مدل‌های بیولوژیکی، و اصلاح جایگزین‌ها برای توسعه رادیوفاناسیوتیکال‌های جدید وجود دارد.

Radiophannaceuticals labeled with short-lived radionuclides are utilized to unravel biochemical processes, and to diagnosis and treat diseases of the living body are-developed through extensive evaluation in ~iological models. 'fhC first attempt to compile information was a volume entitled ANIMAL MODELS IN RADIOTRACER DESIGN that was edited by William C. Eckelman and myself in 1983. The volume had a focus on the animal models that investigators were using in order to design radiotracers that displayed in vivo selectivity as measured by biodistribution and pharmacokinetic studies. A concern in the early days of nuclear medicine was species differences. Often a series of labeled compounds were evaluated in a several different animal models in order to gain confidence that the selected radiotracer would behave appropriately in humans. During the past 12 years there have been remarkable advances in molecular genetics, molecular biology, synthetic radiopharmaceutical chemistry, molecular modeling and visualization, and emission tomography. Biological models can now be selected that are better defined in terms of molecular aspects of the disease process. The development of high resolution PET and SPET for clinical applications facilitates the development of new radiopharmaceuticals by the use of models to quantitatively evaluate drug effects, and progression of disease, and hence to arrive at better diagnosis and treatments for animals and humans. With these advances there is an effective use of biological models, and the refinement of alternatives for the development of new radiophannaceuticals.