Biological Control by Augmentation of Natural Enemies: Insect and Mite Control with Parasites and Predators

محافظت از محصولات کشاورزی، جنگل، و انسان و حیوانات اهلی او در برابر آزار و آسیب انواع آفات همچنان یک مشکل مزمن است. همانطور که ما در تلاش برای بهبود فرآیندهای تولید و توسعه تاکتیک های موثرتر و قابل قبول تر برای دستیابی به این حفاظت هستیم، باید به تمام تکنیک های بالقوه مفید برای کنترل و مدیریت حشرات اولویت بالایی بدهیم. مبارزه با آفات به عنوان بخش قابل قبول و ضروری کشاورزی مدرن شناخته شده است. روش‌های مورد استفاده بسیار متفاوت هستند و تمایل دارند سازش‌هایی را منعکس کنند که شامل 3 عامل تعیین‌کننده است: قابلیت فن‌آوری، امکان‌سنجی اقتصادی، و مقبولیت اجتماعی. با این حال، این عوامل نیز با گذشت زمان در معرض تغییر هستند، زیرا هر یک شامل قضاوت‌های ارزشی است که بر اساس اطلاعات موجود، هزینه، ملاحظات سود، جدی بودن مشکل آفت‌ها و جو سیاسی است. هر روشی که انتخاب شود، منابع انرژی تحت تأثیر افزایش جمعیت کماکان رو به کاهش است و این امر اجتناب ناپذیر است که باید در مدیریت آفات به منابع تجدیدپذیر بیشتر اتکا کرد. یک جایگزین استفاده از یک روش مدیریت آفات است که از انرژی زیست توده خود آفت برای سوخت رسانی به سیستم کنترل خود تداومی استفاده می کند. استفاده از عوامل کنترل بیولوژیکی برای کنترل آفات از دیرباز بخشی جدایی ناپذیر از استراتژی مدیریت آفات در تولید محصولات زراعی و جنگلداری و در حفاظت از انسان و حیوانات بوده است. اهمیت و مزایای منحصر به فرد روش به خوبی شناخته شده است. رساله های متعددی به دستاوردها و روش شناسی ها می پردازد.

The protection of agricultural crops, forest, and man and his domestic animals from annoyance and damage by various kinds of pests remains a chronic problem. As we endeavor to improve pro­ duction processes and to develop more effective and acceptable tactics for achieving this protection, we must give high priority to all potentially useful techniques for the control and management of insects. Pest control is recognized as an acceptable and necessary part of modern agriculture. Methods employed vary greatly and tend to reflect compromises involving 3 determining factors: technological capability, economic feasibility, and social acceptability. How­ ever, these factors are also subject to change with time since each involves value judgments that are based on available information, cost, benefit considerations, the seriousness of the pest problem, and the political climate. Whatever method is chosen, energy resources continue to dwindle under the impact of increasing popu­ lation, and it is inevitable that greater reliance must be placed upon renewable resources in pest management. One alternative is the use of a pest management method that uses the energy of the pest's own biomass to fuel a self-perpetuating control system. The use of biological control agents for the control of pests has long been an integral part of the pest management strategy in crop production and forestry and in the protection of man and animals. The importance and unique advantages of the method are well recognized; numerous treatises deal with accomplishments and methodologies.