Biogeography and Ecology of Turkmenistan

بقایای استخرهای ژنی این گونه‌ها. ذخیره‌گاه طبیعی بادغیز که در سال 1941 تأسیس شد، پناهگاهی برای آخرین جمعیت موجود ترکمن اوناگر (Equus hemionus onager) و جنگلی منحصر به فرد پسته شد. نسل جدیدی از دانشمندان محلی ترکمن، که بسیاری از آنها توسط محققان روسی در مدارس تحصیلات تکمیلی مسکو و لنینگراد آموزش دیده بودند، از دهه 1930 تا 1950 به وجود آمدند. آکادمی علوم ترکمن و مجله آن، مجموعه مقالات (شامل مجموعه ماهانه بیولوژیکی)، برای ثبت نتایج مطالعات بیولوژیکی متنوع در جمهوری خدمت کرد. در حالی که علوم پایه در جمهوری‌های آسیای میانه بیشتر از نفوذ "استعماری" روسیه به دست آمده بود، منابع طبیعی، در مقابل، به شدت توسط شوروی در رسیدگی به اقتصاد و مسائل اجتماعی آسیب دید. ترکمنستان مستقل اکنون مشکلات زیست محیطی شدیدی را به ارث برده است، از جمله چراگاه‌های بیابانی بی‌رویه، کوه‌های جنگل‌زدایی، منابع آبی کاهش‌یافته، آفت‌کش‌های انباشته در مزارع پنبه، کاهش جمعیت گونه‌های جانوری و گیاهی در حال انقراض، و بدتر از همه، انسان در حال پیشرفت. باعث بیابان زایی شد (خرین این جلد). برای دستیابی به راه حلی برای این مشکلات، دانشمندان و مقامات جمهوری به توجه و کمک جامع علمی بین المللی نیاز دارند.

remnants of gene pools of these species. Badghyz Natural Reserve, established in 1941, became a refuge for the last existing population of the Turkmen onager (Equus hemionus onager) and a unique pistachio woodland. A new generation oflocal Turkmen scientists, many of whom were trained by the Russian researchers in the graduate schools of Moscow and Leningrad arose from the 1930s through the 1950s. The Turkmen Academy of Sciences and its journal, Proceedings (including the monthly biological series), served to record the results of diverse biological studies in the republic. While basic science in the Middle Asian republics rather gained from the Russian "colonial" influence, natural resources, in contrast, were severely damaged by the Soviet way of handling the economy and social issues. Severe environmental problems have been inherited by the now independent Turkmenistan, including overgrazed desert pastures, deforested mountains, depleted water resources, accumulated pesticides in cotton fields, declining populations of endangered species of animals and plants, and - worst of al- progressing, human-caused desertification (Kharin this volume). In order to approach a solution to these problems, scientists and officials in the republic will need the close attention and help of the international scientific community.