Biodegradability of Surfactants

آگاهی و توسعه سورفکتانت‌های «زیست تخریب‌پذیر» پیش از فشارهای کنونی جنبش زیست‌محیطی نزدیک به سه دهه است، که در آن یک صنعت مسئول متقابلاً توافق کردند که اجزای «سخت» و غیرقابل تجزیه زیست‌تخریب‌پذیر شوینده‌های خانگی را با «نرم» جایگزین کنند. جایگزین های زیست تخریب پذیر، بدون قانون. تنها نیاز در آن زمان این بود که سورفکتانت‌های مورد استفاده در شوینده‌ها «تخریب‌پذیری اولیه زیستی» بیش از 80 درصد از خود نشان دهند. این به ناپدید شدن یا حذف مواد فعال سطحی دست نخورده از محلول اشاره دارد که توسط تکنیک های تحلیلی مشخص مشخص شده است. این مفید بود، زیرا اثرات زیست محیطی مشاهده شده سورفکتانت ها، به عنوان مثال. کف قابل مشاهده بر روی رودخانه ها، با مولکول دست نخورده مرتبط هستند. روش‌های آزمایش برای «تخریب‌پذیری زیستی اولیه» در نهایت در قوانین اتحادیه اروپا برای سورفکتانت‌های غیریونی (دستورالعمل 821242/EEC، اصلاح‌شده 73/404IEEC) و برای سورفکتانت‌های آنیونی (دستورالعمل 8212431EEC، اصلاح‌شده 73/405IEEC) گنجانده شد. هیچ روش تست تایید شده و قانون نتیجه ای برای سورفکتانت های کاتیونی و آمفوتریک تا به امروز ایجاد نشده است. طبقه بندی زیست محیطی مواد شیمیایی، که البته شامل سورفکتانت ها می شود، و ارزیابی ریسک مرتبط از معیار دوم «تخریب پذیری زیستی آماده» استفاده می کند. این ممکن است با تعدادی روش ارزیابی شود که بر جذب اکسیژن (BOD)، تولید دی اکسید کربن یا حذف کربن آلی حل نشده (DOC) نظارت می‌کند. برخی از سورفکتانت ها که با دستورالعمل مواد شوینده فوق مطابقت دارند، در مورد "تخریب پذیری زیستی آماده" مرزی هستند.

The awareness and development of 'biodegradable' surfactants pre-dates current pressures by the environmental movement by nearly three decades, wherein a responsible industry mutually agreed to replace 'hard', non-biodegradable com­ ponents of household detergents by 'soft', biodegradable alternatives, without course to legislation. The only requirement at that time was for surfactants used in detergents to exhibit a 'primary biodegradability' in excess of 80%; this referring to the disap­ pearance or removal from solution of the intact surface active material as de­ tected by specified analytical techniques. This proved useful, as observed environmental impacts of surfactants, e.g. visible foam on rivers, are associated with the intact molecule. Test methods for 'primary biodegradability' were eventually enshrined in EU legislation for nonionic surfactants (Directive 821242/EEC, amended 73/404IEEC) and for anionic surfactants (Directive 8212431EEC, amended 73/405IEEC). No approved test methods and resultant legislation have been developed for cationic and amphoteric surfactants to date. The environmental classification of chemical substances, which of course includes surfactants, and associated risk assessment utilises a second criterion ­ 'ready biodegradability'. This may be assessed by a number of methods which monitor oxygen uptake (BOD), carbon dioxide production or removal of dis­ solved organic carbon (DOC). Some surfactants which comply with the above Detergents Directive are borderline when it comes to 'ready biodegradability'.