Biochemistry of Antibodies

وقتی تاریخچه ایمونولوژی در قرن بیستم نوشته می شود، دهه 1960، به احتمال زیاد، به عنوان دوره بزرگترین پیشرفت در توسعه ایمونولوژی مولکولی برجسته خواهد شد. بنابراین، مناسب و مفید است که یک ارائه علمی و یکپارچه از این پیشرفت باید به زبان انگلیسی در دسترس باشد. ترجمه کتاب «بیوشیمی آنتی‌بادی‌ها» دکتر نزلین از روسی این نیاز را در قالب یک مونوگراف علمی که برای دانشمندان علوم پزشکی و زیست‌شناسی ارسال می‌شود، به‌طور تحسین‌برانگیزی برآورده می‌کند. ظاهر این تک نگاری همچنین در خدمت تأکید بر وحدت مفهومی پدیده های ایمونولوژیکی متنوع است که از پیشرفت در ایمونولوژی مولکولی پدید آمده است. این وحدت نتیجه نقش کلیدی مولکول آنتی بادی (چه در محلول و چه به سلول) در هر فرآیند بیولوژیکی است که به درستی به عنوان ایمونولوژیک توصیف می شود. در واقع، ایمونولوژی به عنوان یک علم طبیعی مستقل را می توان به عنوان مطالعه ساختار، برهمکنش ها، و بیوسنتز مولکول آنتی بادی توصیف کرد.

When the history of immunology in the twentieth century is written, the decade of the 1960's will, in all probability, stand out as the period of greatest advance in the development of molecular immunology. It is appropriate and useful, therefore, that a schol­ arly and integrated presentation of this progress should be made available in English. The translation of Dr. Nezlin's "Biochem­ istry of Antibodies" from Russian admirably fulfills this need in the form of a scientific monograph directed to medical and biolog­ ical scientists. The appearance of this monograph also serves to emphasize the conceptual unification of diverse immunological phenomena which has emerged from progress in molecular immunology. This unity is a consequence of the key role played by the antibody mol­ ecule (either in solution or cell-bound) in every biological process properly described as immunological. Indeed, immunology as an independent natural science can be described as the study of the structure, interactions, and biosynthes is of the antibody molecule.