Biocatalysis

عملکرد آنزیم‌ها مدت‌ها قبل از اینکه به دلیل مواد شیمیایی پیچیده‌ای که هستند شناخته شوند، بشر را مجذوب خود کرد. اولین کاربرد این ترکیبات قابل توجه برای تولید اتانول از طریق تخمیر در دوران باستان از بین رفته است. Payer و Persoz (Ann. Chim. Phys., 53, 73 (1833ii)) به نظر می رسد اولین گام را برای درک این منطقه پیچیده زمانی که جداسازی دیاستاز را در سال 1833 گزارش کردند ارائه کرده اند. این کارگران نشان دادند که دیاستاز می تواند هیدرولیز را کاتالیز کند. نشاسته به قند کمی پیشتر کیرشهوف (Schwigger's Journal, 4, 108 (1812)) نشان داده بود که مقدار کمی اسید رقیق می تواند مقدار به ظاهر بی پایان نشاسته را به قندها هیدرولیز کند. نابغه برزلیوس اشتراک این دو مشاهدات را در ارتباط با چند مشاهدات مجزا دیگر تشخیص داد و در سال 1834 اصطلاح کاتالیز را برای توصیف چنین اعمالی ابداع کرد. پروفسور لیبیگ در سال 1840 یکی از غول های جهان شیمی بود. لیبیگ علاوه بر کار خود، در آزمایشگاه خود در گیسن به آموزش نسل بعدی شیمیدانان جهان نیز می پرداخت. این کادر شیمیدان بسیار تحت تأثیر استاد استاد قرار گرفتند، بنابراین طبیعی است که دیدگاه های لیبیگ بر این نسل بعدی شیمیدانان غالب شود. لایبیگ در دهه های 1830 و 1840 تسلط خود را در شیمی کشاورزی توسعه داد. مکانیسم پوسیدگی برای لایبیگ بسیار مورد توجه بود، و او برای توضیح به ناحیه تازه تعریف شده کاتالیزور روی آورد.

The action of enzymes fascinated mankind long before they were rec­ ognized for the complex chemicals that they are. The first application of these remarkable compounds to produce ethanol by fermentation is lost to antiquity. Payer and Persoz (Ann. Chim. Phys. , 53, 73 (1833ii)) appear to have provided the first step toward understanding this com­ plex area when they reported the isolation of diastase in 1833. These workers showed that diastase could catalyze the hydrolysis of starches to sugars. Somewhat earlier Kirchhoff (Schwigger's Journal, 4, 108 (1812)) had shown that a small amount of dilute acid could hydrolyze a seemingly endless amount of starch to sugars. The genius of Berzelius recognized the commonality of these two observations in connection with a few other isolated observations and in 1834 coined the term catalysis to describe such actions. Professor Leibig was one of the giants of the chemical world in 1840. In addition to his own work, Liebig was training the world's next generation of chemists in his laboratory in Giessen. This cadre of chemists were very impressed by the master teacher so that is it only natural that Liebig's views should dominate with this next generation of chemists. Leibig was, in the 1830s and 1840s, developing his mastery of agricultural chemistry. The mechanism of putrefication was of great concern to Leibig, and he turned to the newly defined area of catalysis for an explanation.