Binnenverkehrswasserbau: Schiffshebewerke

در آغاز دهه 1920، پس از پایان جنگ جهانی اول، گسترش آبراه های داخلی موجود تقریباً در تمام کشورهای اروپایی آغاز شد. این پیشرفت پس از سال 1950 به میزان بیشتری ادامه یافت و تا امروز ادامه دارد. در نتیجه، شبکه آبراه‌های داخلی اروپا به‌عنوان پیوندی بین بنادر و نقاط حمل‌ونقل داخلی و به‌عنوان یک مسیر حمل‌ونقل برای حمل کالا بین کشورها اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند. هنگام برنامه ریزی آبراه های جدید و طراحی قفل ها و بالابرهایی که به عنوان سازه های فرود استفاده می شوند، باید مقادیر حدی خاصی را با توجه به ایمنی ترافیک حمل و نقل و معیارهای طراحی اعمال کرد که برخی از آنها ناشی از ملاحظات تئوری است، اما همچنین تجربه عملی با سیستم های موجود این موارد باید توسط مهندس برنامه ریزی در هنگام طراحی کانال کشتیرانی جدید و سازه های فرود آن در نظر گرفته شود. در عین حال، محدودیت‌های خاصی برای انطباق با عملکرد قابل دستیابی آبراه در نظر گرفته شده است. در ادبیات تخصصی دهه 1920، یافته های معتبر فعلی برای ساخت کانال های کشتیرانی، قفل ها و بالابرها در کتاب F. ENGELHARD "Kanal-und Schleusenbau" منتشر شده توسط Springer-Verlag در سال 1921 و توسط همان ناشر منتشر شد. اثر کلاسیک O. FRANZIUS \"مهندسی آب حمل و نقل\". در کتاب‌های بعدی H. DEHNERT در مورد «قفل‌ها و کارهای بالابر که» (Springer-Verlag، 1954) و H. PRESS در مورد «آب‌های داخلی و بنادر داخلی» (منتشر شده توسط Wilh. Ernst & Sohn، 1956)، سفید بعدها تحولات تا اواسط دهه 1950.

Anfang der zwanziger Jahre, nach Ende des 1. Weltkrieges, wurde in fast allen europäischen Ländern mit dem Ausbau der vorhandenen Bin­ nenwasserstraßen begonnen. Diese Entwicklung wurde nach 1950 in ver­ stärktem Maße fortgesetzt und dauert bis zum heutigen Tage an. Damit gewinnt das europäische Binnenwasserstraßennetz als Verbindung der Seehäfen mit den Umschlags plätzen des Binnenlandes und als Verkehrs­ weg für den zwischenstaatlichen Gütertransport in zunehmendem Maße an Bedeutung. Bei der Planung neuer Wasserstraßen und beim Entwurf der als Abstiegs­ bauwerke dienenden Schleusen und Hebewerke sind im Hinblick auf die Sicherheit des Schiffsverkehrs bestimmte Grenzwerte einzuhalten und Bemessungskriterien anzuwenden, die sich zum Teil aus theoretischen Uberlegungen, aber auch aus praktischen Erfahrungen an bestehenden Anlagen ergeben. Diese müssen vom planenden Ingenieur beim Entwurf eines neuen Schiffahrtskanals und seiner Abstiegsbauwerke beachtet werden. Gleichzeitig werden bei ihrer Einhaltung der erreichbaren Lei­ stungsfähigkeit der Wasserstraße gewisse Grenzen gesetzt. In der Fachliteratur der zwanziger Jahre wurden die derzeit gültigen Erkenntnisse für den Bau von Schiffahrtskanälen, Schleusen und Hebe­ werken in dem vom Springer-Verlag im Jahre 1921 herausgegebenen Buch von F. ENGELHARD "Kanal- und Schleusenbau" und dem im gleichen Ver­ lag erschienenen klassischen Werk von o. FRANZIUS "Verkehrswasserbau" dargelegt. In den folgenden Büchern von H. DEHNERT über "Schleusen und Hebewer­ ke" (Springer-Verlag, 1954) und H. PRESS über "Binnenwasserstraßen und Binnenhäfen" (Verlag von Wilh. Ernst & Sohn, 1956) wurde der wei­ teren Entwicklung bis Mitte der fünfziger Jahre Rechnung getragen.