Bin ich etwas Besonderes?: Was uns von den Tieren unterscheidet – und was nicht

حدود 45000 سال پیش، ما انسان‌ها از طریق خلق فرهنگ، ابزار، نمادگرایی و هنر از اجداد و ریشه‌های خود فاصله گرفتیم. این «انقلاب شناختی» به ما احساس خاصی داد. نویسندگان، دانشمندان، فیلسوفان و مذاهب هزاران سال است که از درخشش ما شگفت زده شده اند. با این حال ما از طریق ژن ها، آناتومی و فیزیولوژی به بقیه طبیعت متصل هستیم و ریشه در یک تکامل مشترک داریم. همه گونه‌ها منحصربه‌فرد هستند، اما آیا ما منحصربه‌فردتر از حیوانات دیگر هستیم؟ با این حال، بسیاری از یافته های علمی در طول زمان شک و تردیدهایی را در مورد موقعیت خاص انسان ایجاد کرده است. چیزهایی که زمانی منحصراً انسانی در نظر می گرفتیم، نیستند. ما تنها گونه‌ای نیستیم که برای آینده برنامه‌ریزی می‌کنیم، از تصمیم‌های گذشته پشیمان می‌شویم، برای زندگی‌های از دست رفته سوگواری می‌کنیم، و مثلاً به دلایلی غیر از تولید مثل، رابطه جنسی برقرار می‌کنیم.

Vor etwa 45.000 Jahren haben wir Menschen uns mit der Schaffung von Kultur, Werkzeugen, Symbolik und Kunst von unseren Vorfahren und Ursprüngen entfernt. Diese „kognitive Revolution“ gab uns das Gefühl, dass wir etwas Besonderes sind. Schriftsteller, Wissenschaftler, Philosophen und Religionen staunen seit Jahrtausenden über unsere Brillanz. Dennoch sind wir mit dem Rest der Natur durch Gene, Anatomie und Physiologie verbunden und in einer gemeinsamen Evolution verwurzelt. Alle Arten sind einzigartig, aber sind wir einzigartiger als andere Tiere?

Diese Frage geht an die Wurzel dessen, was wir sind. Doch viele wissenschaftliche Erkenntnisse haben im Laufe der Zeit Zweifel an der Sonderstellung des Menschen aufkommen lassen. Dinge, die wir einst als einzigartig menschlich betrachtet haben, sind es nicht. Wir sind nicht die einzige Spezies, die z.B. Pläne für die Zukunft schmiedet, vergangene Entscheidungen bereut, um verlorene Leben trauert und Sex aus anderen Gründen als der Zeugung von Nachkommen hat.