Bildungsaufgaben des physikalischen Unterrichts: Ein Beitrag zum Problem der Stoffauswahl für höhere Schulen

اولین نسخه از این سند - که تحت عنوان "عملکرد آموزشی آموزش فیزیک" ظاهر شد - در سال 1958 ایجاد شد و به این سؤال پرداخت که توسط انجمن آلمان برای ترویج آموزش ریاضیات و علوم طبیعی چگونه مشکل مادی در فیزیک با توجه به افزایش پیوسته مواد در علم و اینکه چه اصولی باید برای انتخاب مواد مورد استفاده قرار گیرد، قابل حل است. از زمان انتشار این سند اتفاقات زیادی رخ داده است که به پاسخ به سؤال مطرح شده کمک کرده است. در سال 1960، توافقنامه چارچوب زاربروکن توسط کنفرانس وزیران آموزش و پرورش به تصویب رسید که با توصیه هایی در سال بعد تکمیل شد. "کمیته آلمانی برای آموزش و پرورش" تعدادی توصیه و گزارش صادر کرد. "پیشنهادهای اصلاحی برای مدارس متوسطه" که "موسسه آموزش و دانش آلمان" کار کرد، به علوم طبیعی نیز می پرداخت. در دو کنفرانس روسای گروههای فیزیک در سالهای 1959 و 1963، به مسئله مادی و وظایف آموزشی دروس فیزیک به تفصیل پرداخته شد. ویلهلم فلیتنر کتاب خود را «Hochschulreife und Gymnasium» [1] در سال 1960 منتشر کرد که در آن به طور خاص به علوم طبیعی نیز می پرداخت. در سال 1962 "روش شناسی تربیت بدنی" هان تاپفر در ویرایش سوم [2] و در همان سال "بعد آموزشی فیزیک" توسط مارتین واگنشاین [3] منتشر شد.

Die erste Fassung der vorliegenden Schrift - die unter dem Titel "Bildungs­ funktion des Physikunterrichts" erschien - entstand im Jahre 1958 und setzte sich mit der durch das Preisausschreiben des Deutschen Vereins zur Förderung des mathematischen und naturwissenschaftlichen Unterrichts ge­ stellten Frage auseinander, wie das Stoffproblem in der Physik angesichts des ständig anwachsenden Stoffes in der Wissenschaft zu lösen sei und nach welchen Prinzipien die Stoffauswahl getroffen werden solle. Seit Veröffentlichung dieser Schrift hat sich mancherlei ereignet, was zur Be­ antwortung der gestellten Frage beigetragen hat. Von der Konferenz der Kultusminister wurde im Jahre 1960 die Saarbrücken er Rahmenvereinbarung beschlossen, die im darauffolgenden Jahre durch Empfehlungen ergänzt wurde. Der "Deutsche Ausschuß für das Erziehungs-und Bildungswesen" gab eine Reihe von Empfehlungen und Gutachten heraus. Die "Reform­ vorschläge für die Höhere Schule", die das "Deutsche Institut für Bildung und Wissen" ausarbeitete, behandelten auch die Naturwissenschaften. Auf zwei Tagungen der Fachleiter für Physik in den Jahren 1959 und 1963 befaßte man sich eingehend mit dem Stoffproblem und den Bildungsaufgaben des Physikunterrichts. Wilhelm Flitner veröffentlichte im Jahre 1960 sein Buch "Hochschulreife und Gymnasium" [1], in dem er auch besonders auf die Naturwissenschaften eingeht. Im Jahre 1962 erschien die "Methodik des Physikalischen Unterrichts" von Hahn-Töpfer in 3. Auflage [2] und im gleichen Jahre "Die Pädagogische Dimension der Physik" von Martin Wagenschein [3].