Bildung im Ritual: Schule, Familie, Jugend, Medien

مطالعه قوم‌نگاری از سن ورود به مدرسه تا اوایل بزرگسالی نشان می‌دهد که چگونه انتقال‌های ساختاری جامعه و فرآیندهای آموزشی در آیین‌های کلان شکل می‌گیرد.
جوامع در آیین‌ها و آیین‌ها توسط شرکت‌کنندگان شکل می‌گیرد. این شکل گیری دوگانه در آیین، بر ویژگی اجتماعی فرآیندهای آیینی تأکید می کند. بنابراین، آموزش نه تنها به عنوان یک تصاحب فردی از جهان، بلکه به عنوان یک عمل جمعی درک می شود. تأثیر آموزشی مناسک از طریق قاب بندی تکراری و اجرایی آنها حاصل می شود. از یک سو، توالی‌ها، الگوها و طرح‌ها در اجرای آیینی گنجانده می‌شوند، از سوی دیگر، تغییرات تقلیدی و امکانات جدیدی برای عمل در تمرین فیزیکی آیین باز می‌شود. اثربخشی ویژه ترتیبات آیینی در این ترکیب سنت و نوآوری نهفته است. بنابراین، آموزش در آیین به هیچ وجه محدود به فرآیندهای بازتابی نیست، بلکه در شیوه‌های اجرایی که قدرت آموزشی آنها پایدار است، صورت می‌گیرد.

In der ethnographisch angelegten Studie wird vom Schuleintrittsalter bis ins frühe Erwachsenenalter gezeigt, wie gemeinschaftskonstitutive Übergänge und Bildungsprozesse in Makroritualen gestaltet werden.
Gemeinschaften bilden sich in Ritualen und Rituale bilden die Teilnehmenden. Diese Doppelfigur der Bildung im Ritual betont den sozialen Charakter ritueller Prozesse. Damit wird Bildung nicht nur als individuelle Weltaneignung, sondern als kollektive Praxis verstanden. Die Bildungswirkung von Ritualen wird durch deren repetitive und performative Rahmung erzielt. Einerseits werden in der rituellen Aufführung Sequenzen, Muster und Schemata inkorporiert, andererseits eröffnen sich in der körperlichen Praxis des Rituals mimetische Variationen und neue Handlungsmöglichkeiten. In dieser Verbindung von Tradition und Innovation liegt die besondere Wirksamkeit ritueller Arrangements. Bildung im Ritual ist somit keineswegs auf reflexive Prozesse begrenzt, sondern vollzieht sich in performativen Praktiken, deren Bildung erzeugende Kraft nachhaltig ist.