Bildliches und logisches Denken: Eine Kritik der Computertheorie des Geistes

آیا ایده هایی وجود دارند که از نظر روانشناختی مرتبط تصویری باشند؟ آیا مردم به نحوی فکر می کنند یا معنایی؟ در روانشناسی شناختی، این سؤالات عمدتاً در بحث تصویرسازی و مناقشه پیرامون اشکال قیاسی تفکر مورد بحث قرار می گیرند. نظریه رایانه ذهن یکی از مهم ترین مبانی این بحث ها بوده و هست. برنامه تحقیقاتی اولیه امیدوارکننده برای درک ذهن انسان به عنوان یک برنامه رایانه ای اکنون به بن بست منتهی شده است: به سؤالات مطرح شده نمی توان به طور تجربی تحت فرضیات کارکردگرایانه این نظریه پاسخ داد. Uwe Oestermeier وضعیت فعلی پژوهش را تحلیل و ارزیابی می کند و با استفاده از انحرافات از تاریخ فلسفه و علم نشان می دهد که مسائل تا حدی بر اساس یک خطای دسته بندی است. محاسبات منطقی طراحی شده برای بهبود تفکر انسان تحت تأثیر نظریه کامپیوتری ذهن به عنوان توصیف و توضیح فرآیندهای فکری غیر هنجاری تفسیر شده است. این اثر در سال 1996 جایزه دکترای دانشگاه توبینگن را برای بهترین پایان نامه در دانشکده فلسفه دریافت کرد.

Gibt es Vorstellungen, die in einem psychologisch relevanten Sinne bildhaft sind? Denken Menschen syntaktisch oder semantisch? In der Kognitionspsychologie werden diese Fragen vor allem innerhalb der Imagery-Debatte und der Kontroverse um deduktive Formen des Denkens diskutiert. Die Computertheorie des Geistes war und ist eine der wichtigsten Grundlagen für diese Diskussionen. Das anfangs vielversprechende Forschungsprogramm, den menschlichen Geist als Computerprogramm aufzufassen, hat inzwischen in eine Sackgasse geführt: Die aufgeworfenen Fragen lassen sich unter den funktionalistischen Voraussetzungen dieser Theorie nicht empirisch beantworten. Uwe Oestermeier analysiert und bewertet den aktuellen Stand der Forschung und zeigt anhand philosophie- und wissenschaftsgeschichtlicher Exkurse, daß die Probleme teilweise auf einem Kategorienfehler beruhen. Logische Kalküle, konzipiert zur Verbesserung des menschlichen Denkens, wurden unter dem Einfluß der Computertheorie des Geistes zu Beschreibungen und Erklärungen nicht-normativer Denkprozesse umgedeutet. Die Arbeit wurde 1996 mit dem Promotionspreis der Universität Tübingen für die beste Dissertation an der Philosophischen Fakultät ausgezeichnet.