Bilanzierung von Kundenbeziehungen nach IFRS: Eine Analyse am Beispiel von Kundenakquisitionskosten in der internationalen Mobilfunkindustrie

دارایی‌های نامشهود مرتبط با مشتری هنوز فقط تا حد کمی در ترازنامه شناسایی می‌شوند. این امر به ویژه در مورد معاملات انجام شده توسط شرکت های ارتباطات سیار که از ابزارهای مختلف (مانند فروش تلفن همراه با تخفیف) برای ایجاد و گسترش پایگاه مشتری در یک محیط بسیار رقابتی استفاده می کنند، صدق می کند.

با استفاده از مثال هزینه های جذب و نگهداری مشتری، اولیور بور بررسی می کند که آیا این - طبق استانداردهای حسابداری بین المللی (IFRS) - سرمایه گذاری در پایگاه مشتری و در نتیجه یک دارایی نامشهود "رابطه با مشتری" است که را می توان به حساب آورد. پس از مقایسه انتقادی با استانداردهای حسابداری ایالات متحده و استرالیا، او یک فهرست تجربی بر اساس مطالعات موردی شرکت‌های تلفن همراه از آلمان، هلند، ایالات متحده آمریکا و استرالیا انجام می‌دهد. او به این نتیجه می رسد که طبق استاندارد حسابداری بین المللی حسابداری 38، بخش بزرگی از هزینه های جذب و نگهداری مشتری باید به عنوان دارایی های نامشهود سرمایه گذاری شود. در نهایت، او یک مفهوم هدف را با پیشنهادات مشخص برای تغییرات برای حسابداری دقیق و یکنواخت IFRS روابط مشتری که توسط هزینه های جذب مشتری آغاز شده است، توسعه می دهد.

Kundenbezogene immaterielle Vermögenswerte werden nach wie vor nur in geringem Umfang in der Bilanz erfasst. Dies trifft insbesondere auf die Abschlüsse von Mobilfunkunternehmen zu, die im Rahmen eines wettbewerbsintensiven Umfeldes vielseitige Instrumente (z.B. Abgabe eines vergünstigten Mobiltelefons) zum Auf- und Ausbau der Kundenbasis einsetzen.

Oliver Bohr untersucht am Beispiel von Kundenakquisitions- und -bindungskosten, ob es sich hierbei – nach den geltenden internationalen Rechnungslegungsstandards (IFRS) – um eine Investition in die Kundenbasis und infolgedessen um einen bilanzierungsfähigen immateriellen Vermögenswert „Kundenbeziehung“ handelt. Nach einem kritischen Vergleich mit US-amerikanischen und australischen Rechnungslegungsvorschriften nimmt er eine empirische Bestandsaufnahme anhand von Fallstudien einzelner Mobilfunkunternehmen aus Deutschland, den Niederlanden, den USA und Australien vor. Er kommt zu dem Ergebnis, dass ein Großteil der Kosten für die Kundenakquisition und -bindung gemäß IAS 38 als immaterielle Vermögenswerte aktiviert werden müssen. Abschließend entwickelt er eine Sollkonzeption mit konkreten Änderungsvorschlägen zur stringenten und einheitlichen IFRS-Bilanzierung der durch Kundenakquisitionskosten initiierten Kundenbeziehungen.