Beyond Technonationalism: Biomedical Innovation and Entrepreneurship in Asia

صنعت زیست پزشکی، که شامل داروهای زیستی، ژنومیک و درمان‌های سلول‌های بنیادی، و دستگاه‌های پزشکی می‌شود، از سریع‌ترین رشد در سراسر جهان است. در حالی که آسیا هدف توسعه اقتصادی بسیاری از دولت های ملی بوده است، آسیا در حال حاضر در مسیر رسیدن به مرکز این رشد قرار دارد. دلیل رشد سریع و پایدار اقتصادی زیست‌پزشکی در آسیا چیست؟

برای پاسخ به این سوال، کاترین ایباتا-آرنز داده‌های جهانی و ملی را با کار میدانی اصلی ادغام می‌کند تا چارچوبی مفهومی ارائه دهد که نحوه مدیریت دولت‌های ملی را در نظر می‌گیرد. عوامل کلیدی، مانند ظرفیت نوآوری، سیاست دولت، و استراتژی های سطح شرکت. با در نظر گرفتن چین، هند، ژاپن و سنگاپور، او مزیت های رقابتی اساسی هر کشور را با هم مقایسه می کند. آنچه به دست می‌آید این است که کشورهایی که به‌دنبال فناوری‌گرایی شبکه‌ای (NTN) هستند، ظرفیت خود را برای نوآوری ارتقا می‌دهند و فعالیت کارآفرینی را در صنایع هدف تشویق می‌کنند. برخلاف کشورهایی که درگیر فن‌آوری کلاسیک هستند - مانند رویکرد دولت توسعه‌گرای ژاپن - فن‌ناسیونالیست‌های شبکه‌ای به بازارهای بیرونی فکر جهانی می‌کنند، در حالی که در اقتصاد داخلی ملی‌گرا باقی می‌مانند.

با گردآوری داده‌های کلی در سطح جهانی و ملی. Ibata-Arens در سطح کار میدانی اصلی و با تکیه بر موارد غنی، پیامدهای تلگراف برای سیاست نوآوری و استراتژی کارآفرینی در آسیا - و فراتر از آن.

The biomedical industry, which includes biopharmaceuticals, genomics and stem cell therapies, and medical devices, is among the fastest growing worldwide. While it has been an economic development target of many national governments, Asia is currently on track to reach the epicenter of this growth. What accounts for the rapid and sustained economic growth of biomedicals in Asia?

To answer this question, Kathryn Ibata-Arens integrates global and national data with original fieldwork to present a conceptual framework that considers how national governments have managed key factors, like innovative capacity, government policy, and firm-level strategies. Taking China, India, Japan, and Singapore in turn, she compares each country's underlying competitive advantages. What emerges is an argument that countries pursuing networked technonationalism (NTN) effectively upgrade their capacity for innovation and encourage entrepreneurial activity in targeted industries. In contrast to countries that engage in classic technonationalism―like Japan's developmental state approach―networked technonationalists are global minded to outside markets, while remaining nationalistic within the domestic economy.

By bringing together aggregate data at the global and national level with original fieldwork and drawing on rich cases, Ibata-Arens telegraphs implications for innovation policy and entrepreneurship strategy in Asia―and beyond.