Beyond Regimes: China and India Compared

سال‌های زیادی است که چین و هند توسط نیروهای گردش خون فراملی و فراملی شکل گرفته‌اند. این جلد ویرایش شده این تأثیرات محلی و جهانی را در دوران معاصر بررسی می کند. تجزیه و تحلیل بر چهار موضوع متقاطع متمرکز است: روابط کار. اصلاحات قانونی و اعتراض به حقوق؛ تأمین کالاهای عمومی؛ و مهاجرت و سرمایه گذاری فراملی. هشت فصل اساسی و مقدمه دیدگاه مشترکی در این بحث دارند که تمایزات در نوع رژیم («دموکراسی» در مقابل «دیکتاتوری») به تنهایی بینش کمی از تفاوت‌ها و شباهت‌های مهم بین این غول‌های آسیایی از نظر سیاست‌ها یا عملکرد ارائه می‌دهد. طیف گسترده‌ای از بازیگران زیرملی و فراملی، از دولت‌های شهری گرفته تا سازمان‌های بین‌المللی، و از فعالان سازمان‌های غیردولتی محلی گرفته تا مهاجران دوردست، تعیین‌کننده بوده و خواهند بود.

نویسندگان چین و هند را از طریق یک استراتژی «مقایسه همگرا» مورد بررسی قرار می‌دهند، که در آن به بررسی سطوح مختلف زمانی و فضایی در داخل و هم‌زمان‌های مختلف سیاسی، همسویی‌های سیاسی و فضایی مختلف در سیستم‌های پایانی مختلف می‌پردازند. از دولت-ملت جهانی شدن تشدید شده در دهه های اخیر تنها نیاز به نگریستن ابتکارات دولتی را در برابر چنین طرح گسترده تری تشدید می کند.

For many years, China and India have been powerfully shaped by both transnational and subnational circulatory forces. This edited volume explores these local and global influences as they play out in the contemporary era. The analysis focuses on four intersecting topics: labor relations; legal reform and rights protest; public goods provision; and transnational migration and investment. The eight substantive chapters and introduction share a common perspective in arguing that distinctions in regime type (“democracy” versus “dictatorship”) alone offer little insight into critical differences and similarities between these Asian giants in terms of either policies or performance. A wide variety of subnational and transnational actors, from municipal governments to international organizations, and from local NGO activists to a far-flung diaspora, have been―and will continue to be―decisive.

The authors approach China and India through a strategy of “convergent comparison,” in which they investigate temporal and spatial parallels at various critical junctures, at various levels of the political system, and both inside and outside the territorial confines of the nation-state. The intensified globalization of recent decades only heightens the need to view state initiatives against such a wider canvas.