Beyond 2%―NATO Partners, Institutions & Burden Management: Concepts, Risks & Models

این کتاب تجزیه و تحلیل بار سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (از این پس، ناتو) را از طریق تجزیه بار سیاسی، مالی، اجتماعی و دفاعی که اعضا برای مؤسسه به دوش می کشند. تأکید بیش از حد بر تعهد حداقل 2 درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) کشورهای عضو به هزینه های دفاعی، به عنوان شاخصی از تعهد اتحاد به درستی نشان نمی دهد که چگونه تعهدات در صورت استناد به ماده 5 از طریق حمله، خطرات را کاهش می دهد (یعنی 2 درصد است. یک هدف سیاسی و نمادین که توسط وزرای دفاع در سال 2006 در ریگا اتخاذ شد). در نظر گرفتن بارهای دفاعی به صورت چند بعدی توضیح می دهد که چرا برخی از اعضا بیش از حد مشارکت می کنند و همچنین چرا مذاکرات تقسیم بار باعث ایجاد اصطکاک بین 30 عضو مختلف با تهدیدها و خطرات متفاوت می شود. در ایجاد یک مدل مدیریت بار سازمانی جامع و تمرکز بر خطرات برای اعضا، این کتاب به بررسی نقاط ضعف نظریه‌های اصلی در مطالعه و تقسیم بارهای جمعی و دارایی‌های سازمانی می‌پردازد. این استدلال می‌کند که خطرات و تهدیدات اعضا برای درک چگونگی توزیع بارها در میان مجموعه‌ای از نهادهای همپوشانی در ساختار ناتو که کالاهای مرکزی آن را تأمین می‌کنند، ضروری است. اهمیت ایالات متحده، به عنوان یک بیمه گر دفاعی برای برخی، علیرغم غیبت آن از تحقیقات تجربی، بر مذاکرات تأثیر می گذارد. داده های جدید اجازه آزمایش آرگومان را می دهند (کاوانا 2014). این کتاب به نوآوری مفهومی و تجزیه و تحلیل نظری کمک می کند تا دانش آموزان، محققین و سیاست گذاران را در درک مدیریت بار، چانه زنی استراتژیک و همکاری دفاعی ارتقا دهند. این مشارکت یک مدل مدیریت ریسک قابل تعمیم از تقسیم بار IO با استفاده از ناتو به عنوان موردی برای مطالعه علمی به دلیل برجسته بودن آن است.

This book advances North Atlantic Treaty Organization (henceforth, NATO) burden analysis through a decomposition of the political, financial, social, and defense burdens members take on for the institution. The overemphasis of committing a minimum of 2% of member state Gross Domestic Product (GDP) to defense spending, as a proxy indicator of alliance commitment does not properly reflect how commitments reduce risks should Article V be invoked through attack (i.e., 2% is a political & symbolic target adopted by Defense Ministers in 2006 at Riga). Considering defense burdens multi-dimensionally explains why some members overcontribute, as well as, why burden sharing negotiations cause friction among 30 diverse members with differing threats and risks. In creating a comprehensive institutional burden management model and focusing on risks to members, the book explores the weaknesses of major theories on the study and division of collective burdens and institutional assets. It argues that member risks and threats are essential to understanding how burdens are distributed across a set of overlapping institutions within NATO’s structure providing its central goods. The importance of the USA, as a defense underwriter for some, affects negotiations despite its absence from research empirically; new data permit testing the argument (Kavanaugh 2014). This book contributes conceptual innovation and theoretical analysis to advance student, researcher, and policymaker understanding of burden management, strategic bargaining, and defense cooperation. The contribution is a generalizable risk management model of IO burden sharing using NATO as the case for scientific study due to its prominence.