Bewußtsein und Bewußtseinsstörungen: Ein II. Beitrag zur Strafrechtsreform

تجارب و بینش‌های دو دهه به عنوان کارشناس پزشکی قانونی مرا بر آن داشت تا دومین سهم خود را در اصلاح قانون کیفری منتشر کنم. پیش نویس قانون جزایی جدید (E 1960 و E 1962) نشان می دهد که برخی از پیشنهادات منتشر شده در اولین مشارکت ما در اصلاح قانون کیفری (1959) با درک پذیرفته شده است. بخش‌های 24 و 25 E 1962 اکنون به شدت به مفهوم پزشکی بیماری نسبت به نسخه‌های قبلی گرایش دارند. بخش 24 E 1962 دیگر شامل اختلالات روانی بخش 23 پیش نویس 1958 نیست، که صرفاً بر اساس "ناهنجاری های" مادرزادی یا اکتسابی است، اصطلاحاتی که تا حد زیادی با "شخصیت های غیر طبیعی" استفاده بالینی مطابقت دارد. هدف این مقاله دوم جلب نظر نمایندگان حقوق جزا به مفهوم پزشکی بیماری است که مبتنی بر تجربه علم پزشکی و به ویژه روانپزشکی است و می تواند مبنای قانع کننده تری برای ارزیابی ها و قضاوت های قضایی نسبت به هنجاری باشد. مفهوم بیماری که توسط وکلا استفاده می شود. 1 در ارائه مطالب پزشکی قانونی از روش دیالکتیکی استفاده شد: مقایسه پرونده های پزشکی قانونی که در آن به سؤال "مسئولیت کیفری" با توجه به مفهوم پزشکی جهت گیری بیماری پاسخ داده شد و سایر مواردی که تصمیم آنها اساساً بر اساس نتایج بود. روش‌های روان‌شناختی یا صرفاً هنجاری مبتنی بود.

Erfahrungen und Einsichten aus zwei Jahrzehnten gerichtsärztlicher Sachverstän­ digentätigkeit veranlassen mich, einen II. Beitrag zur Strafrechtsreform zu veröffent­ lichen. Die Entwürfe für das neue Strafgesetzbuch (E 1960 wie E 1962) lassen erkennen, daß einige der in unserem I. Beitrag zur Strafrechtsreform (1959) publizierten An­ regungen verständnisvoll aufgenommen wurden. Die §§ 24 und 25 E 1962 sind nun­ mehr stärker als in den früheren Fassungen am medizinischen Krankheitsbegriff orien­ tiert. In § 24 E 1962 sind die lediglich auf angeborenen oder erworbenen ,Abartig­ keiten' beruhenden seelischen Störungen des § 23 Entwurf 1958, Bezeichnungen, die weitgehend den ,abnormen Persönlichkeiten' des klinischen Sprachgebrauches entspre­ chen, nicht mehr enthalten. Ziel dieses II. Beitrages ist es, die Vertreter des Strafrechtes für den auf den Er­ fahrungen der ärztlichen, besonders der psychiatrischen Wissenschaft beruhenden medizinischen Krankheitsbegriff zu gewinnen, der überzeugender als der normative Krankheitsbegriff des Juristen eine tragfähige Grundlage für richterliches Werten und Urteilen bilden kann. 1 Bei der Darstellung des forensischen Materials wurde eine dialektische Methode benutzt: die Gegenüberstellung von forensischen Fällen, in denen die Frage der ,Schuld­ fähigkeit' nach einem medizinisch orientierten Krankheitsbegriff beantwortet wurde und andere Fälle, deren Entscheidung vorwiegend auf den Ergebnissen psychologischer oder rein normativer Methoden beruhte.