Between Washington and Du Bois: The Racial Politics of James Edward Shepard

بین واشنگتن و دوبویس زندگی و کار را شرح می دهد جیمز ادوارد شپرد، بنیانگذار و رئیس اولین کالج هنرهای لیبرال سیاهپوستان تحت حمایت دولت در جنوب - چیزی که امروزه به عنوان دانشگاه مرکزی کارولینای شمالی شناخته می شود. رجینالد الیس با این استدلال که رؤسای کالج‌های سیاه‌پوست در اوایل قرن بیستم نه تنها پیشگامان دانشگاهی بودند، بلکه رهبران نژاد نیز بودند، نشان می‌دهد که چگونه شپرد در ایجاد یک کلاس حرفه‌ای سیاه‌پوست در دوران جیم کرو نقش حیاتی ایفا کرد.

شپرد به‌جای تمرکز بر مهارت‌های حرفه‌ای، مانند بوکر تی واشنگتن، یا تأکید انحصاری بر هنرهای لیبرال، مانند W. E. B. Du Bois، مسیری بین این دو دیدگاه را با در نظر گرفتن کاربردی‌ترین راه‌ها برای در دسترس قرار دادن آموزش عالی برای آمریکایی‌های آفریقایی تبار هدایت کرد. گاهی اوقات او با رژیم جدایی‌طلب ایالت خود کنار می‌آمد تا مدرسه‌اش را باز نگه دارد و بودجه‌اش را تامین کند. با این حال او هرگز از هدف خود برای ارتقای نژادی رادیکال غافل نشد. داستان شپرد استراتژی تدریجی را نشان می دهد که توسط بسیاری از همتایان او در رهبری دانشگاهی استفاده شده است که با موفقیت در جریانات برتری سفیدپوستان جنوبی و رادیکالیسم سیاه شمال قرار گرفتند.

Between Washington and Du Bois describes the life and work of James Edward Shepard, the founder and president of the first state-supported black liberal arts college in the South--what is today known as North Carolina Central University. Arguing that black college presidents of the early twentieth century were not only academic pioneers but also race leaders, Reginald Ellis shows how Shepard played a vital role in the creation of a black professional class during the Jim Crow era.

Rather than focusing on vocational skills, like Booker T. Washington, or emphasizing the liberal arts exclusively, as did W. E. B. Du Bois, Shepard steered a course between these two perspectives by considering the most practical ways to make higher education available to African Americans. At times he accommodated his state’s segregationist regime in order to keep his school open and funded. Yet he never lost sight of his goal of radical racial uplift. Shepard’s story illustrates the gradualist strategy used by many of his peers in academic leadership who successfully navigated the currents of southern white supremacy and northern black radicalism.