Between Export Promotion and Poverty Reduction: The Foreign Economic Policy of Untying Official Development Assistance

پایان جنگ سرد بسیاری از اهداکنندگان کمک به توسعه رسمی (ODA) را وادار کرد تا به طور اساسی کمک های جهانی و روابط تجاری خود را تغییر دهند. علیرغم پیشرفت های اخیر در گره زدن ODA و تعدادی از تلاش های مرتبط برای افزایش کارایی کلی همکاری بین المللی با فقیرترین کشورها، هنوز مشخص نیست که چرا برخی از کشورهای OECD برنامه های دوجانبه خود را تا حد قابل توجهی آزاد کرده اند - در حالی که برخی دیگر به استفاده از کمک های خارجی ادامه داده اند. به عنوان ابزاری برای ارتقای صادرات داخلی یان-هنریک پیترمن دامنه تحلیل‌های کلان قبلی جهت‌گیری‌های «سیستم‌محور» را در شیوه‌های پیوند در پی سال‌های 1989/90 گسترش می‌دهد، و به بررسی پارامترهای ملی کمک‌کنندگان در سیاست‌گذاری در رابطه استراتژیک بین تجارت خارجی و توسعه بین‌المللی می‌پردازد. .

The end of the Cold War has prompted many donors of Official Development Assistance (ODA) to fundamentally realign their global aid and trade relations. Despite recent progress in untying ODA and a number of related efforts to enhance the overall efficiency of international cooperation with the poorest countries, it remains unexplained why some OECD states have liberalised their bilateral programmes to a considerable extent – whereas others have continued to use foreign aid as a means to promote domestic exports. Jan-Henrik Petermann widens the scope of previous macro-analyses of ‘system-driven’ reorientations in tying practices in the wake of 1989/90, inquiring into donors’ national parameters of policy-making at the strategic nexus between external trade and international development.