Betriebliche Bildungsarbeit: Return on Investment und Erfolgscontrolling

در این کتاب، پاتریک آیکنبرگر به یک سوال جاه طلبانه می پردازد، کمی سازی کار آموزشی درون شرکتی. از دیدگاه کاربر، نتیجه ارزیابی تنها زمانی معنادار و موفق ارزیابی می‌شود که اطلاعات گردآوری‌شده و پردازش‌شده، یعنی متغیرهای اقتصادی، عملاً چیزی را به حرکت درآورد و باعث ایجاد چیزی در شرکت شود و بتوان نتیجه اقتصادی را بهبود بخشید. این آرزوی دیرینه بسیاری از کارآفرینان، مدیران و مربیان است، اما در عین حال موضوعی است که اغلب متناقض و حتی تابو است. بنابراین فرض بر این است که یک کسری هدایت در کار آموزشی وجود دارد، زیرا مقرون به صرفه بودن تخصیص منابع انجام شده در بخش آموزشی در حال حاضر (طبق نظر پزشکان) اصلا قابل بررسی نیست. به گفته آیکنبرگر، این فقدان راستی‌آزمایی و کسری منطقی ناشی از هدایت را اکنون می‌توان تا حدی با ادراک «عملکرد ارزیابی» که قرار است به طور مداوم در کار پرسنل گسترش داده و ادغام شود، پوشش داد. ارائه روش ها و رویکردهای موجود، بحث انتقادی آنها و اجرای آزمایشی ساده LS. مطالعه موردی از مزایای این کار است. کار بیشتر نظری است تا تجربی. آنچه در مورد آن خوب است این است که روش های شناخته شده امروزی به سادگی پذیرفته نمی شوند و کمی سازی به هر قیمتی مورد حمایت قرار می گیرد. در نتیجه بسیاری از انتظارات بالا به سرعت از بین می روند. در عوض، این کتاب کار نظری را تکمیل می‌کند که می‌تواند امکان تمرین خوب در آینده را فراهم کند.

In diesem Buch geht Patrick Eichenberger eine ambitiöse Fragestellung an, die Quantifizierung der betrieblichen Bildungsarbeit. Aus der Sicht des Anwenders wird ein Evaluationsresultat nur dann als sinnvoll und erfolgreich beurteilt, wenn mit den zusammengestellten und aufbereiteten Informationen, d.h. den ökonomischen G rOssen , in der Unternehmung auch wirklich etwas in Gang gesetzt und bewirkt wird und damit das ökonomische Ergbnis verbessert werden kann. Dabei handelt es sich um einen lang gehegten Wunsch vieler Unternehmer, Führungskräfte und Ausbildner, aber gleichzeitig auch um ein oft widersprochenes, ja häufig mit Tabus behaftetes Thema. So wird davon ausgegangen, dass in der Bildungsarbeit ein Lenkungsdefizit besteht, da die resultierende Wirtschaftlichkeit der vorgenommenen Ressourcenallokation im Bildungsbereich gegenwärtig (so die Meinung der Praktiker) gar nicht überprüft werden kann. Dieser Ueberprüfungsmangel und das logischerweise daraus resultierende Lenkungsdefizit kann nun, laut Eichenberger, durch die Wahrnehmung einer konsequent auszubauenden und in der Personalarbeit einzubindenden "Evaluationsfunktion" teilweise gedeckt werden. Die Vorstellung der vorliegenden Methoden und Ansätze, die kritische Diskussion derselben und der einfache Testlauf LS. einer Fallstudie sind die Verdienste dieser Arbeit. Die Arbeit ist stärker theoriebetont als empirisch ausgerichtet. Daran gefällt, dass nicht einfach die heute bekannten Methoden übernommen werden und einer Quantifizierung um jeden Preis das Wort geredet wird. Viele hochstehende Erwartungen werden damit sehr schnell abgebaut. Vielmehr wird mit diesem Buch die Theoriearbeit komplettiert, die eine gute zukünftige Praxis erlauben könnte.