دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: AA.VV.
سری: The Passenger
ISBN (شابک) : 8870915719, 9788870915716
ناشر: Iperborea
سال نشر: 2019
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 49 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Berlino. The Passenger. Per esploratori del mondo به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب برلین. مسافر. برای کاشفان جهان نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«برلین برای برلین خیلی بزرگ است» عنوان کنجکاوی کتابی از فلانور هانس زیشلر است که در مورد تراکم کم جمعیت این شهر چند مرکزی بسیار گسترده شوخی می کند: یکی از دلایلی که باعث می شود احساسی که در آن ایجاد می شود احساس آزادی و «فضا» است. . اما «برلین برای برلین خیلی بزرگ است» به معنای وسیعتر: چگونه میتوان همزیستی کرد و شعله اسطورهای به دست و پا گیر «برلین، شهر مد روز» را زنده نگه داشت؟ برای درک این موضوع، سفر به سرچشمه آن ضروری است، دهه 1990، زمانی که زمان به نظر متوقف شده بود: زخم های جنگ در همه جا، اجاق های زغال سنگ، ساختمان های ویران، فروشگاه های رفاه اسپارتی، هرگز خانه ای که دارای آسانسور و دستگاه تلفن داخلی باشد. بازدید از آن یک تجربه توهم زا بود، سفری همزمان به گذشته و به آینده، زمانی که به نظر می رسید یک جوان کنجکاو این جمله معروف اوایل قرن بیستم توسط کارل شفلر را پذیرفته است - و آن را به طور مثبت برعکس می کند: «برلین محکوم است. برای همیشه برای شدن و هرگز نبودن.\" جستوجوی خرابههای متروکه، شکار یادگاریهای بازار کثیف، مهمانیهای غیرقانونی در زیرزمینها امروز دیگر خبری نیست. آن دوران باستانشناسی شهری برای همیشه از بین رفته است: تقریباً تمام ساختمانها بازسازی شدهاند، اسکواتها بیرون رانده شدهاند و مغازههایی با مبلمان معمولی DDR بسته شدهاند. با هیچ زخمی بیشتر از گذشته، بدن شهر شاید کمتر دراماتیک است، اما مطمئنا قوی تر و سالم تر است. حتی ساکنان هم چیزی از آن اشتیاق، از آن رگ عاشقانه و خود ویرانگر را از دست دادهاند، و امروز حتی کسانی هستند که به برلین میآیند تا کار کنند و نه فقط برای «آفرینش» یا صرفاً بیکار. اما برلین شهری جوان باقی می ماند که به طرزی بیمارگونه خود را به گذشته ای \"فقیر و سکسی\" نمی چسباند و تنها فتیش های دست نخورده اش چندفرهنگی است که سازش را نمی پذیرد و آینده ای که همیشه باید نوشته شود. در واقع، به نقل از کسی که آن را خوب میداند، برلین همیشه «پتانسیل ناب» بوده و خواهد بود.
«Berlino è troppo grande per Berlino» è il curioso titolo di un libro del flàneur Hanns Zischler che scherza sulla bassa densità abitativa di questa città policentrica così estesa: una delle ragioni per cui la sensazione che suscita è quella di libertà e «spazio». Ma «Berlino è troppo grande per Berlino» anche in senso più ampio: come convivere e tenere viva la fiamma di un mito così ingombrante come «Berlino, città di tendenza»? Per capirlo è necessario un viaggio alle sue origini, gli anni Novanta, quando il tempo sembrava essersi fermato: cicatrici della guerra ovunque, stufe a carbone, palazzi fatiscenti, minimarket spartani, mai una casa che avesse l'ascensore e un citofono funzionante. Visitarla era un'esperienza allucinogena, un viaggio nel passato e nel futuro allo stesso tempo, quando una gioventù curiosa sembrava aver fatto proprio - ribaltandolo in positivo - il famoso aforisma di inizio Novecento di Karl Scheffler: «Berlino è condannata per sempre a diventare e mai a essere.» La ricerca della rovina abbandonata, la caccia al cimelio del mercatino, le feste illegali negli scantinati oggi non ci sono più. Quell'epoca di archeologia urbana è finita per sempre: quasi tutti i palazzi sono stati ristrutturati, le case occupate sgomberate e i negozi con il tipico arredamento Ddr hanno chiuso. Senza più ferite del passato il corpo della città è forse meno drammatico ma di certo è più forte, sano. Anche gli abitanti hanno perso qualcosa di quello struggimento, di quella vena romantica e autodistruttiva, e oggi c'è perfino chi viene a Berlino per lavorare e non solo per «creare» o semplicemente oziare. Ma Berlino rimane una città giovane, che non si attacca morbosamente a un passato «povero e sexy» e i cui unici feticci intoccabili sono una multiculturalità che non accetta compromessi e un futuro che è sempre tutto da scrivere. Anzi, per citare uno che la conosce bene, Berlino è e sempre sarà «potenziale puro».